Επειδή η ζωή θέλει και χιούμορ όπως ανέφερε και ο φίλος
Γιάννης, και καθώς σε αυτό εδώ το Blog αναρτήθηκαν άρθρα για την ζωή, και τον θάνατο παραθέτω το
παρακάτω ανέκδοτο, έτσι για να φτιάξει η μέρα μας:
Ήταν κάποτε ένα ζευγάρι ηλικιωμένων και συζητάν μεταξύ τους
για το πόσο πολύ αγαπάει ο ένας τον άλλον.
Κάποια στιγμή λέει η γιαγιά στον παππού:
-Θα ήθελα να πέθαινα πριν από σένα, δεν μπορώ να ζήσω μετά
μόνη!
Απαντά ο παππούς:
-Όχι εγώ θα ήθελα να πεθάνω πριν από σένα, Τι θα απογίνω
μετά μόνος;
Γιαγιά:
-Τι είναι αυτά που λες; Εγώ πρέπει να φύγω αγαπημένε μου
πρώτη!
Κάποια στιγμή ο παππούς λέει στην γιαγιά: Κυρά φεύγω πάω στο
καφενείο.
Μετά από λίγο χτυπά η πόρτα: Τακ, τακ, τακ.
-Ποιος είναι; ρωτά η γριά και ανοίγει ταυτόχρονα την πόρτα.
-Ο Χάρος! απαντά ο μαυροφορεμένος κύριος με το δρεπάνι!
-Στο καφενείο, στο καφενείο! Απαντά η γιαγιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου