Μόνο αυτός που χτίζει το μέλλον έχει δικαίωμα να κρίνει το παρελθόν - Νίτσε

Γενικά, όμως, συμβαίνει αυτός που χτίζει το μέλλον να είναι αρκετά απασχολημένος για να ασχοληθεί με το παρελθόν.

Από μικροί, με το να παίρνουμε στο σχολείο ελέγχους, συνηθίζουμε στο να μας βαθμολογούν και να μας αξιολογούν. Κρίνοντας το παρελθόν –μιας εποχής ή ενός ατόμου- μας μένει ο ψευδής εφησυχασμός ότι κλείσαμε μια πόρτα.

Συγχρόνως, όμως, κάθε κρίση κρύβει την υπεροψία εκείνου που κατέχει την αλήθεια και αποκαλύπτει, επίσης, μια μεγάλη ανασφάλεια, αφού όποιοι κρίνουν δεν είθισται να ενεργούν. Από την ακίνητη θέση τους, εξυψώνονται σε ηγεμονίσκους και αναλυτές των πράξεων των άλλων.

Δεδομένου ότι η ζωή τρέχει μπροστά, είναι πολύ πιο παραγωγικό να χτίζεις αυτό που θα υπάρξει παρά να αναλύεις εκείνο που ήδη υπήρξε. Επιπλέον, τα δραστήρια άτομα γλιτώνουν από τις εμμονές, που έχουν την τάση να φωλιάζουν στα κεφάλια που δεν κινούνται.

Μόνο δύο τρόποι υπάρχουν για να κοιτάζουμε τον κόσμο: Ή γυρνάμε τη ματιά μας προς το παρελθόν ή στρέφουμε την προσοχή μας σε αυτό που έχουμε μπροστά μας. Ποιον λέτε να επιλέξουμε;