Η Ευφυΐα είναι έμφυτη στον άνθρωπο, είναι αυτό που λέει ο λαός
το έχεις ή δεν το έχεις. Ο ευφυής συνέχεια παρατηρεί και διαβάζει, διαθέτει
μνήμη, προσπαθεί να μάθει των τρόπο σκέψεως των άλλων, ελίσσεται και αλλάζει
γνώμη, μπορεί να δει πράγματα και καταστάσεις που τον αφορούν σαν να είναι
ξένες γι’ αυτόν και δρα αστραπιαία .
Από μόνη της η ευφυΐα μπορεί να σε βγάλει στα ανοικτά αλλά
και να σε χαντακώσει αν πιστέψεις πως μόνο με αυτή μπορείς να διάγεις σε βάρος
των υπολοίπων, αν είσαι και τεμπέλης τότε δεν είναι ευφυής αλλά πονηρός. Η
αναβλητικότητα είναι χαρακτηριστικό του πονηρού ανθρώπου.
Η πονηράδα από την εξυπνάδα έχει διαφορά και για εκείνους
που δεν την διακρίνουν τροποποίησα μια παλιά ιστορία.
Υπήρχε μια φορά σ’ ένα μικρό χωριό ένας φτωχός γεωργός που
χρωστούσε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό σε ένα τσιγκούνη γέρο και έφθανε ο
καιρός που θα έπρεπε να του το επιστρέψει. Ο γεωργός είχε μια πολύ όμορφη κόρη
την όποια λιγουρευόταν ο γέρο-κατεργάρης και έτσι του πρότεινε μια συμφωνία.
Του είπε ότι θα ακυρώσει το χρέος αν θα μπορούσε να
παντρευτεί την κόρη του.
Ο αγρότης και η κόρη του ένιωσαν αηδία για την πρόταση αυτή.
Ο γέρο κατεργάρης είπε ότι καλό θα ήταν η τύχη να αποφασίσει
για το αποτέλεσμα και συνέχισε:
-Θα βάλω δύο βότσαλα, ένα μαύρο και ένα λευκό σε ένα άδειο
πουγκί και η κόρη σου θα πρέπει να τραβήξει ένα από τα δύο, χωρίς να κοιτάξει…
Αν βγάλει το μαύρο, πρέπει να με παντρευτεί και το χρέος σου
σβήνεται!
Αν βγάλει το άσπρο δεν θα με παντρευτεί και το χρέος πάλι,
διαγράφεται!
Αν αρνηθεί να επιλέξει ένα βότσαλο θα πας στη φυλακή αφού
δεν έχεις να πληρώσεις!
Καθώς μιλούσε ο γέρο κατεργάρης, πήγε μπροστά και πήρε από
το έδαφος δυο βότσαλα…
Η κόρη όμως που είχε κοφτερή ματιά είδε πως ο γέρος πήρε δυο
μαύρα βότσαλα και τα έβαλε μέσα στο πουγκί, αλλά δεν είπε τίποτα.
Ο πονηρός ζήτησε από την κόρη να επιλέξει ένα βότσαλο… Η
συζήτηση γινόταν στο δρόμο μπροστά από το σπίτι του γεωργού και ο δρόμος ήταν
όλος στρωμένος με βότσαλα.
Φανταστείτε για μια στιγμή τι θα κάνατε εσείς. Τι θα
προτείνατε στη κόρη να κάνει;
Ας αναλύσουμε την κατάσταση, υπάρχουν τρεις περιπτώσεις:
Η κόρη αρνείται να πάρει ένα βότσαλο!
Η κόρη βγάζει και τα δυο βότσαλα αποκαλύπτοντας ότι ο γέρος
τους εξαπάτησε!
Η κόρη παίρνει ένα μαύρο βότσαλο και θυσιάζεται, παντρεύεται
τον γέρο κάνοντας πως δεν κατάλαβε και σώζει τον πατέρα της από τη φυλακή!
Σκεφτείτε για μια στιγμή την όλη κατάσταση.
Το δίλημμα της κόρη δεν μπορεί να επιλυθεί δίκαια με την
παραδοσιακή λογική! Σκεφτείτε τις συνέπειες καθεμιάς από τις τρεις πιθανές
επιλογές.
Λοιπόν, τι θα κάνατε;
Να λοιπόν τι έκανε η νεαρή γυναίκα:
Έβαλε το χέρι της στη σακούλα διάλεξε ένα βότσαλο το οποίο
δήθεν αδέξια της έπεσε στο έδαφος και προτού να προσδιοριστεί αν ήταν μαύρο ή
άσπρο, αναμειγνύεται με τ’ άλλα χαλίκια στο έδαφος.
-Αχ! είμαι σίγουρα πολύ αδέξια, δήλωσε λυπημένη η νεαρή
γυναίκα, αλλά δεν έχει σημασία ας βγάλουμε το άλλο βότσαλο που έμεινε για να
καταλάβουμε πιο από τα δυο βότσαλα είχα πάρει, δεν νομίζετε;
Δεδομένου ότι το δεύτερο βότσαλο ήταν μαύρο, το πρώτο έπρεπε
να είναι λευκό.
Ο παλιοδανειστής δεν τόλμησε να αναφέρει την εξαπάτησή του!
Η ευφυΐα βοήθησε νεαρή γυναίκα να μετατρέψει μια φαινομενικά
αδιέξοδη κατάσταση σε μια ιστορία με καλό τέλος.
Υπάρχει στο τέλος και ηθικό δίδαγμα:
Λύση υπάρχει για τα περισσότερα προβλήματα, για να τη βρούμε
θα πρέπει να εξετάσουμε διεξοδικά όλες τις οπτικές γωνίες του προβλήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου