Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017

Όποτε τα ακούω αναστατώνομαι, κι ας περάσαν τόσα χρόνια

Στην ταινία "Ο Αστραπόγιαννος" τραγουδούν η Καίτη Αμπάβη (Μοιρολόι) και ο Μιχάλης Βιολάρης(Το τραγούδι του κάμπου) σε μουσική του Μίμη Πλέσσα και στίχους του Τάσου Λειβαδίτη. 




Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Αμπάβη

Και πού να ρίξω το μεγάλο μου καημό
όπου θ' ανοίξει η γης, θ' ανοίξει η γης
και θα ραΐσει το βουνό

Ήλιε φονιά πως άφησες να γίνει το κακό
σκοτώσανε το σταυραετό και τον αυγερινό
Παρασκευή μεγάλη σταυρώσαν τον Χριστό

Και τα κορίτσια ρίξανε κάτω τα μαλλιά
για να πιαστείς αϊτέ, να πιαστείς αϊτέ
ν' ανέβεις απ' τη λησμονιά

Ήλιε φονιά πως άφησες να γίνει το κακό
σκοτώσανε το σταυραετό και τον αυγερινό

Παρασκευή Μεγάλη σταυρώσαν τον Χριστό



Καίγετ΄ο κάμπος
καίγετ' απ' τον ήλιο
καίγεται απ' τη δίψα μας.

Και στου χωριού την εκκλησιά
του Σταυρωμένου η πληγή
ξανάρχισε να στάζει
κι ο ήλιος μας λησμόνησε
κι αργεί να βασιλέψει.

Μάτωσ' ο κάμπος
μάτωσ' απ' τον θρήνο
μάτωσαν τα μάτια μας.

Και στου χωριού την εκκλησιά
στέναξε η μάνα η Παναγιά
και μάτωσε η πλάση.
Κι ο ήλιος μας λησμόνησε
κι αργεί να βασιλέψει.

Μαύρισ΄ο κάμπος
μαύρισ΄απ' την έγνοια
μαύρισε απ' το δίκιο μας.

Και στου σπιτιού μας την αυλή
ούτε ένα αστέρι, ούτε πουλί
πικρά να κελαηδήσει.
Και το φεγγάρι βιάζεται

Θέ μου να ξημερώσει.