Η εφημερίδα «Κόσμος» της Ουάσιγκτον, τον Ιούλιο του 1931,
προκήρυξε διαγωνισμό για τον ευστοχότερο χαρακτηρισμό ενός λαού. Το πρώτο
βραβείο, με ομόφωνη απόφαση της επιτροπής απέσπασε ο δικαστής N. Kelly για το
χαρακτηρισμό του Έλληνα.
Ο χαρακτηρισμός είχε περίπου ως εξής:
Μπροστά στο δικαστήριο της αδέκαστης ιστορίας αποκαλύφθηκε ο
Έλληνας εξαρχής κατώτερος των περιστάσεων , αν και κατείχε τα πρωτεία από άποψη
διανοητική.
Ο Έλληνας είναι :
Ευφυέστατος, αλλά και αλαζόνας.
Δραστήριος , αλλά και αμέθοδος.
Φιλότιμος, αλλά και γεμάτος προλήψεις.
Ανυπόμονος αλλά και πολεμιστής.
Έχτισε τον Παρθενώνα και τον άφησε αργότερα να μεταβληθεί σε
ερείπια.
Ανέδειξε το Σωκράτη για να τον καταδικάσει να πιει το
κώνειο.
Θαύμαζε το Θεμιστοκλή και τον εξόρισε.
Ανακήρυξε δίκαιο τον Αριστείδη , αλλά τον εξοστράκισε.
Δημιούργησε το Βυζάντιο και το άφησε να πέσει στους
Τούρκους.
Έκανε την επανάσταση του 1821 και τη διακινδύνευσε.
Κάλεσε τον Καποδίστρια και τον δολοφόνησε.
Δημιούργησε το 1909 και το λησμόνησε.
Τριπλασίασε την Ελλάδα και την εξέθεσε στον κίνδυνο να την
χάσει.
Κόβεται τη μια στιγμή για την αλήθεια και την άλλη στιγμή
μισεί αυτόν που αρνείται να υπηρετήσει το ψέμα.
Παράδοξο πλάσμα, ατίθασο, ημίκακο, αβέβαιων διαθέσεων,
σοφόμωρο και εγωπαθές.
Αν θέλετε θαυμάστε τον. Αν προτιμάτε, λυπηθείτε τον. Αν
μπορείτε ταξινομήστε τον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου