Η ιστορία του αετού

Ο Αετός είναι ο μακροβιότερος από τα Αρπακτικά πτηνά. Μπορεί να ζήσει μέχρι 70 χρόνια. Αλλά για να φθάσει σε αυτή την ηλικία πρέπει να πάρει μια σκληρή απόφαση.

Στα 40 του, τα μακριά και ευέλικτα νύχια του δεν μπορούν πλέον να αρπάξουν τη λεία του για να τραφεί, το μακρύ και κοφτερό ράμφος του γίνεται πολύ κυρτό, τα υπερήλικα και βαριά φτερά του, που οφείλονται στα πυκνά πούπουλα, κολλάνε στο στήθος του και τον δυσκολεύουν στο πέταγμα.

Του μένουν ,λοιπόν, δύο επιλογές: Να πεθάνει ή να περάσει μια επώδυνη διαδικασία αλλαγής που διαρκεί 150 μέρες.

Η διαδικασία απαιτεί να πετάξει στην κορυφή ενός βουνού και να παραμείνει στη φωλιά του. Εκεί ο Αετός χτυπάει το ράμφος του σε ένα βράχο μέχρι να το αποκόψει, αφού το αποκόψει, ο Αετός θα περιμένει να φυτρώσει καινούργιο και έπειτα θα αποκόψει τα νύχια του, αφού φυτρώσουν τα καινούργια του νύχια, ο Αετός αρχίζει να μαδάει τα γερασμένα του φτερά.

Μετά από πέντε μήνες, ο Αετός πραγματοποιεί τη διάσημη πτήση της Αναγέννησής του και ζει… Ακόμη 30 χρόνια

Γιατί χρειάζεται η αλλαγή;

Πολλές φορές για να επιβιώσουμε πρέπει να ξεκινήσουμε μια διαδικασία αλλαγής. Μερικές φορές έχουμε ανάγκη να απαλλαγούμε από παλιές αναμνήσεις, συνήθειες και ξεπερασμένες παραδόσεις.

Μόνο αν απαλλαγούμε από παλιά φορτία, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε το Παρόν.