ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι∆'.

ΠΕΡΙΛΗΨΙΣ: Η θρησκεία του µέλλοντος. Η δουλεία του µέλλοντος. Αδύνατον να γνωσθώσι τα µυστήρια της θρησκείας του µέλλοντος. Η πορνογραφία και το µέλλον του εντύπου λόγου.

Όταν θα έλθη η βασιλεία µας δεν θ’ αναγνωρίσωµεν την ύπαρξιν άλλης θρησκείας πλην της του ενός Θεού ηµών, µε τον οποίον η ειµαρµένη µας είναι συνδεδεµένη, διότι είµεθα ο εκλεκτός λαός και δια του οποίου η αυτή ειµαρµένη είναι ηνωµένη µε τα πεπρωµένα του κόσµου. ∆ια τούτο ακριβώς οφείλοµεν να καταστρέψωµεν πάσαν πίστιν. Εάν το τοιούτον γεννά τους συγχρόνους άθεους, η µεταβατική αύτη κατάστασις δεν θα παρενοχλήση τας προθέσεις µας, αλλά θα χρησιµεύση ως παράδειγµα εις τας µέλλουσας γενεάς, αι οποίαι θα εννοήσωσι τα κηρύγµατα µας, επί της θρησκείας του Μωϋσέως, ης το επιτηδείως συλληφθέν στοϊκόν σύστηµα θα καταλήξη εις την κατάκτησιν όλων των λαών. Θα δείξωµεν εν τούτω, την απόκρυφον αλήθειάν της, εν τη οποία θα λέγωµεν, στηρίζεται όλη η µορφωτική της δύναµις. Τότε θα δηµοσιεύωµεν εν πάση ευκαιρία άρθρα, εις τα οποία θα συγκρίνωµεν το σωτήριον πολίτευµα µας προς το του παρελθόντος. Τα πλεονεκτήµατα ησυχίας επί τευχθείσης δια µακροχρονίων ταραχών, θα καταδείξωσι τον ευεργετικόν χαρακτήρα της κυριαρχίας ηµών. Τα σφάλµατα των χριστιανικών διοικήσεων θα περιγράφωνται παρ’ ηµών µε τα µελανώτερα χρώµατα. Θα διεγείρωµεν τοιαύτην απέχθειαν προς αυτά, ώστε οι λαοί θα προτιµώσι την ησυχίαν της δουλείας από τα δικαιώµατα της διαβόητου ελευθερίας, η οποία τόσον τους εβασάνισεν, η οποία τοις αφήρεσε τα µέσα της υπάρξεως, η οποία τους παρέδωκε προς εκµετάλλευσιν εις συµµορίαν τυχοδιωκτών µη γνωριζόντων τί έπραττον... Αι ανωφελείς µεταβολαί Κυβερνήσεων, εις τας οποίας ωθούντο οι χριστιανοί όταν υπεσκάπτοµεν τα κυβερνητικά των οικοδοµήµατα, θα έχωσιν επί τοσούτον κουράσει τους λαούς κατά την εποχήν εκείνην, ώστε θα προτιµώσι να υποφέρωσι το παν παρ’ ηµών από τον κίνδυνον νέων ταραχών. Θα εξαίρωµεν όλως ιδιαιτέρως τα ιστορικά σφάλµατα των χριστιανικών Κυβερνήσεων, αίτινες ελλείψει του πραγµατικού καλού, εβασάνισαν επί τόσους αιώνας την ανθρωπότητα δια της επιδιώξεως φανταστικών αγαθών, χωρίς ν’ αντιληφθώσιν ότι τα σχέδια των δεν έκαµνον άλλο τι ή να επιδεινώνουν αντί να βελτιώνωσι τας γενικάς σχέσεις της ανθρωπίνης ζωής...

Οι φιλόσοφοι µας θα συζητώσιν όλα τα ελαττώµατα των χριστιανικών δοξασιών, αλλά κανείς δεν θ’ αµφισβητή ποτέ την θρησκείαν µας από της πραγµατικής της απόψεως, διότι κανείς δεν θα γνωρίζη αυτήν κατά βάθος πλην των ηµετέρων, οι οποίοι ουδέποτε θα τολµήσωσι να προδώσωσι τα µυστικά της.

Εις τας χώρας, τας οποίας καλούσι προωδευµένας, εδηµιουργήσαµεν φιλολογίαν ρυπαράν, αποτρόπαιον. Θα την υποθάλπωµεν επί τίνα χρόνον ακόµη µετά την έλευσίν µας εις την εξουσίαν, ίνα εξαίρωµεν την αντίθεσιν των λόγων και προγραµµάτων µας από τας αθλιότητας ταύτας.

Οι σοφοί µας παιδαγωγηθέντες όπως διευθύνωσι τους χριστιανούς, θα συνθέτωσι λόγους, σχέδια, άρθρα, υποµνήµατα, άτινα θα µας δώσωσι την επιρροήν επί των πνευµάτων και θα µας επιτρέψωσι να τους διευθύνωµεν προς τας ιδέας και γνώσεις, τας οποίας θα θελήσωµεν να επιβάλωµεν εις αυτούς.