Άφωνοι διάλογοι!..

Είχε πει ο Χριστός: «Εάν οι άνθρωποι σιωπήσουν θα λαλήσουν οι πέτρες» («Λέγω υμίν ότι εάν ούτοι σιωπήσωσιν, οι λίθοι κεκράξονται», Λουκ. 19, 40). Πολλά πράγματα, λοιπόν, που δεν μπορούμε να τα πούμε ως άνθρωποι, τα βάζουμε στο στόμα διαφόρων άλλων όντων, όπως έκανε για παράδειγμα ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος στην «Σιδηρά Διαθήκη» με τον περιλάλητο πετεινό του. Εμείς σήμερα θα «ακούσουμε» έναν … άφωνο διάλογο μεταξύ δύο πετεινών του ουρανού!.. Εντάξει!... Την … ευθύνη για όσα λένε τα άδολα πτηνά του ουρανού την φέρει ο γράφων!...

ΤΣΙΟΥ ΤΣΙΟΥ: Να σου πω κάτι, Τσίου-Τσι;

ΤΣΙΟΥ-ΤΣΙ: Θα τόθελα πολύ, Τσίου-Τσίου!.. Έτσι κι αλλιώς οι μόνοι που λαλάμε είμαστε εμείς και όχι οι άνθρωποι. Αυτοί, παιδί μου, στόμα έχουν και μιλιά δεν έχουν! Τι κακό έχουν πάθει; Κι αγάλματα να ήσαν θα είχαν μια νοητή φωνή!..

ΤΣΙΟΥ ΤΣΙΟΥ: Τι να σου πω, Τσίου Τσι; Κι εγώ έχω προβληματιστεί πολύ!.. Τους λες «καλημέρα» και σου γυρίζουν την πλάτη, δήθεν ότι είναι βιαστικοί, τους λες «καλησπέρα» και κάνουν πως μιλούν στο κινητό για να σε αποφύγουν, τους λες «καληνύχτα» και σου κλείνουν επιδεικτικά την πόρτα, λες και είμαστε ζητιάνοι… Αγάπη ζητάμε κι όχι ψωμί!..

ΤΣΙΟΥ-ΤΣΙ: Αμ’ το άλλο; Δεν φτάνει που υποφέρουν από την αρρώστια της εποχής, που είναι η μοναξιά των μεγαλουπόλεων, πέφτουν και στη μελαγχολία που τους «σκοτώνει» κάθε μέρα! Μήπως κάποια στιγμή θα πρέπει να δούμε διαφορετικά τα πράγματα;

ΤΣΙΟΥ ΤΣΙΟΥ: Πώς αλλιώς δηλαδή, αφού ο σημερινός άνθρωπος υποφέρει από έλλειψη πολλών πραγμάτων; Δεν βλέπεις πόσοι άνθρωποι είναι άνεργοι, πόσοι κοιμούνται στα παγκάκια, πόσοι έβαλαν λουκέτο στα μαγαζιά τους και πόσοι άλλοι συντηρούν τις οικογένειές τους με μια φτωχική σύνταξη της γιαγιάς; Πώς μπορεί ο σημερινός άνθρωπος ν’ αλλάξει την κατάσταση;

ΤΣΙΟΥ-ΤΣΙ: Θα σου πω, Τσίου Τσίου: Ο πρώτος που σκοτώνει ακόμη και την ελπίδα είναι ο υλισμός! Ποιος είναι ο λόγος που φτάσαμε ως εδώ που φτάσαμε; Δεν κατάλαβες ότι πετάξαμε τον Θεό απ’ την καρδιά μας και στη θέση Του βάλαμε μια πέτρα;

ΤΣΙΟΥ ΤΣΙΟΥ: Ναι, αλλά μονάχα με θεό δεν γιομίζει το στομάχι του ανθρώπου!

ΤΣΙΟΥ-ΤΣΙ: Ας λες!.. Εάν ο άνθρωπος πίστευε στο Θεό, θα αγαπούσε τα πάντα. Δεν θα εκμεταλλευόταν τόσο απάνθρωπα τον πλησίον του, θα γινόταν λογική χρήση των πάντων, όπως η γη και η φύση θα του ανταπέδιδε πλουσιοπάροχα τα πάντα! Ο άνθρωπος θα ζούσε σε μια πραγματική ευημερία, όπως εμείς τα πουλιά!..

ΤΣΙΟΥ-ΤΣΙΟΥ: Σαν να έχεις δίκιο…

ΤΣΙΟΥ-ΤΣΙ: Ασφαλώς και έχω δίκιο. Το λέει το ευαγγέλιο: «Εμβλέψατε εις τα πετεινά τού ουρανού, ότι ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο πατήρ υμών ο ουράνιος τρέφει αυτά· ουχ υμείς μάλλον διαφέρετε αυτών;». Τι λέει εδώ η Γραφή;

ΤΣΙΟΥ-ΤΣΙΟΥ: Ρίξετε μια ματιά στα πουλιά που πετάνε στον ουρανό. Δεν σπέρνουν, δεν θερίζουν και όμως ο πατέρας ο ουράνιος τα τρέφει. Πόσο μάλλον τους ανθρώπους;

ΤΣΙΟΥ-ΤΣΙ: «Τις δε εξ υμών μεριμνών δύναται προσθείναι επί την ηλικίαν αυτού πήχυν ένα;» Δηλαδή: Ποιος μπορεί να προσθέσει έστω και έναν πήχυ στην ηλικία του; Κανένας! «28 και περί ενδύματος τι μεριμνάτε; καταμάθετε τα κρίνα τού αγρού πώς αυξάνει· ου κοπιά ουδέ νήθει· 29 λέγω δε υμίν ότι ουδέ Σολομών εν πάση τή δόξη αυτού περιεβάλετο ως έν τούτων. 30 Ει δε τον χόρτον τού αγρού, σήμερον όντα και αύριον εις κλίβανον βαλλόμενον, ο Θεός ούτως αμφιέννυσιν, ου πολλώ μάλλον υμάς, ολιγόπιστοι;»

ΤΣΙΟΥ-ΤΣΙΟΥ: Κατάλαβα τι λέει το ευαγγέλιο: Και για την ενδυμασία σας τι μεριμνάτε; Δεν βλέπετε τα κρίνα του αγρού πώς αυξάνουν; Ούτε κοπιάζουν ούτε γνέθουν. Κι όμως! Ούτε ο Σολομώντας σε όλη τη μεγαλοπρέπειά του δεν μπορεί να γίνει όμοιος με έναν κρίνο εξ αυτών!

ΤΣΙΟΥ ΤΣΙ: Και παρακάτω;

ΤΣΙΟΥ ΤΣΙΟΥ: Εάν λοιπόν ο Θεός ενδιαφέρεται για τα χόρτα του αγρού, που σήμερα υπάρχουν και αύριο ρίχνονται στη φωτιά και τα αμφιέζει τόσο όμορφα, πόσο μάλλον για τον άνθρωπο;

ΤΣΙΟΥ ΤΣΙ: Ακριβώς!.. Υπάρχει, όμως, και συνέχεια: «31 μη ούν μεριμνήσητε λέγοντες, τι φάγωμεν ή τι πίωμεν ή τι περιβαλώμεθα; 32 πάντα γάρ ταύτα τα έθνη επιζητεί· οίδεν γάρ ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων. 33 ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν τού Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν. 34 Μή ούν μεριμνήσητε εις την αύριον, η γάρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής· αρκετόν τή ημέρα η κακία αυτής.» Τι λέει με λίγα λόγια ο Χριστός εδώ;

ΤΣΙΟΥ ΤΣΙΟΥ: Μη στενοχωριόμαστε κάθε μέρα τι θα φάμε και τι θα πιούμε ή πώς θα ντυθούμε, όπως συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους στη γη. Αυτό το γνωρίζει καλύτερα ο Θεός! Θα πρέπει λοιπόν να ζητάμε την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη του και όλα αυτά θα είναι προς ωφέλειαν του ανθρώπου. Μη στενοχωριόμαστε λοιπόν με την αγωνία τι θα γίνει αύριο, αφού ο Θεός θα φροντίσει και για το αύριο. Είναι αρκετή η στενοχώρια της ημέρας!..

ΤΣΙΟΥ ΤΣΙ: Αγάπη, λοιπόν!.. Με την αγάπη όλα σχεδόν τα προβλήματα του ανθρώπου βρίσκουν τη λύση τους!... (*)