9. Ορισμοί
Το νόημα του ρήματος «πεθαίνω» είναι τόσο θεωρητικό, ώστε,
βιωματικά, μπορεί να σημαίνει διαφορετικά πράγματα για τον καθένα. Αυτό που
έχει σημασία δεν είναι να συμφωνήσουμε σε μία θέση αναφορικά με τον θάνατο,
αλλά να δεχτούμε ότι είναι από τα πράγματα που ο καθένας μας πρέπει να έχει
μέσα του σαφώς καθορισμένα. Υπάρχουν ένα σωρό πράγματα για τα οποία μπορεί να
μην έχουμε καταλήξει σε κάτι συγκεκριμένο. Είναι, όμως, και τέσσερα – πέντε τα
οποία είναι απαραίτητο να έχουμε «τακτοποιήσει» να βρίσκονται μέσα μας
ξεκάθαρα:
η σεξουαλική μας
ταυτότητα,
η φιλοσοφική μας
άποψη,
η σχέση μας με τους
γονείς,
το «σχέδιο ζωής» μας,
και
η θέση μας απέναντι
στον θάνατο.
Τι γίνεται μετά τον
θάνατο; Πώς να ξέρουμε, αφού κανένας που έμαθε δεν μας το είπε;
Όποια κι αν είναι η θέση σας, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι
μετά τον θάνατο θα συμβεί αυτό που πιστεύετε ότι θα συμβεί. Κατά βάθος δεν έχει
σημασία.
Αν πιστεύετε ότι πρόκειται
να μετενσαρκωθείτε… πάει καλά. Αν πιστεύετε ότι θα πάτε στον παράδεισο ή στην
κόλαση… πάει καλά. Αν πιστεύετε ότι δεν υπάρχει τίποτα μετά τον θάνατο… πάει
καλά. Ό,τι κι αν είναι αυτό που πιστεύετε… πάει καλά. Πρέπει, όμως, να έχετε
μία συγκεκριμένη θέση.
Ρώτησαν κάποτε τον Γούντι Άλεν αν πιστεύει ότι υπάρχει ζωή
μετά τον θάνατο. Κι εκείνος απάντησε: «Δεν ξέρω, γιατί αυτό που με απασχολεί
είναι να μάθω πώς μπορώ να ζήσω λιγάκι, πριν πεθάνω».
10. Μοιράζομαι ό,τι
έχω μάθει
Αφού έχεις διανύσει ένα μέρος του δρόμου, μίλα στους άλλους
για την εμπειρία σου. Μάθε τους να μην ελαχιστοποιούν την απώλεια, ούτε να
υποτιμούν τον δρόμο. Πες στους άλλους τι σου έμαθε αυτή η εμπειρία. Αυτή είναι
η καλύτερη βοήθεια που μπορείς να τους προσφέρεις για τη θεραπεία τους. Τους
κάνεις πιο εύκολο τον δρόμο που έχουν να διανύσουν και – ακόμα κι αν σου
φαίνεται απίστευτο – έτσι διευκολύνεις και τη δική σου πορεία.
Χόρχε Μπουκάι – Ο Δρόμος των Δακρύων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου