ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ'.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ'.

ΠΕΡΙΛΗΨΊΣ: Ο συµβολικός όφις και η σηµασία του. Η αστασία της συνταγµατικής πλάστιγγος. Ο τρόµος εν τοις Ανακτόροις. Η εξουσία και η φιλοδοξία. Aι κοινοβουλευτικαί οµιλιοµηχαναί, οι λίβελλοι. Αι καταχρήσεις της εξουσίας. Η οικονοµική υποδούλωσις. «Η αλήθεια του Λαού», Οι µονοπωληταί και η αριστοκρατία. Ο στρατός των Ιουδαίων µασώνων. Ο εκφυλισµός των Χριστιανών. Η πείνα και το δίκαιον του κεφαλαίου. Η έλευσις και η στέψις του «παγκοσµίου κυρίου». Το θεµελιώδες αντικείµενον του προγράµµατος των µελλοντικών δηµοτικών σχολών των µασώνων. Το µυστικόν της επιστήµης της κοινωνικής τάξεως. Γενική οικονοµική κρίσις. Ασφάλεια των «ηµετέρων». Ο δεσποτισµός των µασώνων είναι η βασιλεία του λογικού. Η απώλεια οδηγού. Ο µασωνισµός και η «µεγάλη» γαλλική επανάστασις. Ο βασιλεύς δεσπότης είναι εκ του αίµατος της Σιών. ∆ιατί είναι άτρωτος ο µασωνισµός. Ο ρόλος των µυστικών πρακτόρων του µασωνισµού. Η ελευθερία.

∆ύναµαι ήδη να σας αναγγείλω ότι είµεθα πλησίον του σκοπού. Μετ' ολίγον ακόµη δρόµον ο κύκλος του Συµβολικού Όφεως (όστις παριστάνει τον λαόν µας) θα κλεισθή. Και όταν ο κύκλος ούτος κλεισθή, όλα τα Κράτη της Ευρώπης θα περισφιγχθώσιν εις αυτόν ως εν ισχυρώ µαγγάνω.

Η συνταγµατική πλάστιγξ θα ανατραπή µετ' ου πολύ, διότι την έχοµεν στρεβλώσει ίνα µη παύση κλίνουσα εκ του ενός ή εκ του άλλου µέρους έως ότου ο ζυγός φθαρή. 0ι χριστιανοί επίστευον ότι τον είχον κατασκευάσει αρκετά στερεόν, ανέµενον δε πάντοτε να ετίθεντο εις ισορροπίαν οι δίσκοι της πλάστιγγας. Αλλά τα βασιλεύοντα πρόσωπα -ο ζυγός- προστατεύονται υπό αντιπροσώπων, οίτινες ανοηταίνουσι και αφήνονται να παρασύρονται υπό της εξουσίας των άνευ ελέγχου και άνευ ευθύνης. Οφείλουσι την εξουσίαν ταύτην εις τον τρόµον, όστις επικρατεί εν τοις ανακτόροις. Τα βασιλεύοντα πρόσωπα µη έχοντα πλέον επαφήν µε τον λαόν των, δεν δύνανται να συνεννοηθώσι µετ’ αυτού και να ισχυροποιηθώσιν εναντίον των προσώπων, τα οποία εποφθαλµιώσι την εξουσίαν. Η οξυδερκής ισχύς των βασιλευόντων προσώπων και η τυφλή ισχύς του λάου, διαιρούµεναι υφ ηµών έχουσι χάσει όλην των την σπουδαιότητα. Κεχωρισµέναι είναι τόσον ανίσχυροι όσον ο τυφλός άνευ της ράβδου του.

∆ια να ωθήσωµεν τους φιλοδόξους εις το να καταχρασθώσι την εξουσίαν, έχοµεν αντιτάξει προς αλλήλας όλας τας δυνάµεις, αναπτύσσοντες πάσας τας φιλελευθέρας τάσεις των προς την ανεξαρτησίαν... Έχοµεν ενθαρρύνει επί τω σκοπώ τούτω πάσαν επιχείρησιν, έχοµεν εξοπλίσει όλα τα κόµµατα, έχοµεν καταστήσει την εξουσίαν στόχον όλων των φιλοδοξιών. Έχοµεν µετασχηµατίσει εις κονίστρας τα Κράτη, εις τα οποία αναπτύσσονται αι πολιτικαί διαµάχαι... Ακόµη ολίγον χρόνον και αι αταξίαι, αι χρεωκοπίαι θα εµφανισθώσι πανταχού.

Οι αστείρευτοι φλύαροι έχουσι µεταβάλλει τας συνεδρίας των Κοινοβουλίων και τας διοικητικάς συγκεντρώσεις εις ρητορικάς παλαίστρας, θρασείς δηµοσιογράφοι, επιτίθενται. καθ' εκάστην κατά του κυβερνητικού προσωπικού. Αι καταχρήσεις της εξουσίας θα παρασκευάσωσι τελικώς την πτώσιν όλων των πολιτευµάτων, και το παν θ’ ανατραπεί υπό τα κτυπήµατα του µαινόµενου πλήθους.

Οι λαοί είναι δεσµευµένοι εις την βαρείαν εργασίαν ισχυρότερον παρ’ όσον εδέσµευεν αυτούς η αιχµαλωσία και η δουλεία. Ηδύνατο τις να απελευθερωθή της αιχµαλωσίας και της δουλείας κατά ένα ή άλλον τρόπον. Ηδύνατο τις να συνθηκολογήση µε αυτά, αλλά δεν δύναται να απαλλαγή εκ της σθλιότητος του. Τα δίκαια, τα οποία έχοµεν εγγράψει εις τας νοµοθεσίας είναι εικονικά, δια τας «µάζας», και ουχί πραγµατικά. Όλα ταύτα τα δήθεν «δίκαια του λάου», δεν υφίστανται παρά εις την φαντασίαν. ∆εν είναι ποτέ πραγµατοποιήσηµα. Τι σηµαίνει δια τον άπορον εργατικόν, τον κεκυρτωµένον επί της επιµόχθου εργασίας του, τον συντετριµµένον υπό της τύχης του, το εις τους φλύαρους διδόµενον δικαίωµα να φλυαρώσι, το εις τους εφηµεριδογράφους διδόµενον δικαίωµα να γράφωσι παντοειδείς µωρίας, και εν ταυτώ πράγµατα σοβαρά, αφού οι άποροι δεν προσπορίζονται αλλάς ωφέλειας εκ της νοµοθεσίας παρά τα άθλια ψιχία, τα οποία τοις ρίπτοµεν εκ της τραπέζης µας, εις αντάλλαγµα ευνοϊκής ψήφου εις τα παραγγέλµατα µας, εις τα όργανα µας, εις τους πράκτορας µας; Τα δηµοκρατικά δίκαια δια τους δύσµοιρους αυτούς είναι πικρά ειρωνία· ανάγκη σχεδόν καθηµερινής εργασίας δεν τοις επιτρέπει να απολαύσωσιν αυτών απεναντίας δε τοις αφαιρούσι την εγγύησιν σταθερού και ασφαλούς κέρδους, θέτοντα αυτούς υπό την εξάρτησιν των απεργιών των πατρώνων ή των συντρόφων των.

Υπό την καθοδήγησιν µας λαός έχει καταστρέψει την αριστοκρατίαν, ήτις ήτο η ποοστάτρια του και η φυσική µήτηρ τροφός του, της οποίας το συµφέρον είναι συνυφασµένον µε την ευηµερίαν του λαού. Τώρα, όποτε η αριστοκρατία είναι κατεστραµµένη, ο λαός έπεσεν υπό τον ζυγόν των τυχαρπάστων, τών πλουτισάντων λωποδυτών, οίτινες τον καταπιέζουσιν ανηλεώς.

Θα εµφανισθώµεν ως απελευθερωταί του εργάτου εκ του ζυγού τούτου, όταν θα του προτείνωµεν να εισέλθη εις τας τάξεις της στρατιάς των σοσιαλιστών, των κοµµουνιστών, των αναρχικών, τους οποίους υποστηρίζοµεν πάντοτε υπό το πρόσχηµα αλληλεγγύης µεταξύ των µελών του κοινωνικού µασωνισµού ηµών. Η αριστοκρατία, η οποία απήλαυε, δικαιωµατικώς, της εργασίας των εργατικών, είχε συµφέρον να ήσαν ούτοι χορτασµένοι, υγιείς και ισχυροί. Το συµφέρον µας απεναντίας είναι να εκφυλίζωνται oι χριστιανοί. Η δύναµις µας έγκειται εις την χρονίαν πείναν και εις την αδυναµίαν του εργάτου, διότι πάντα ταύτα τον υποδαυλώνουσιν εις την θέλησίν µας και διότι ούτω δεν θα έχη ούτε ισχύν, ούτε ενεργητικότητα δια να αντισταθή εις την θέλησιν ταύτην. Η πείνα δίδει εις το κεφάλαιον επί του εργάτου περισσότερα δικαιώµατα παρ’ όσα τοιαύτα ελάµβανεν η αριστοκρατία εκ της µοναρχικής και νοµίµου εξουσίας.

∆ια της αθλιότητος και του φθονερού µίσους, το οποίον η πείνα αυτή παράγει, χειριζόµενοι τα πλήθη, κάµνωµεν χρήσιν των χειρών των δια να κατασυντρίψωµεν εκείνους οι οποίοι ανθίστανται εις τους σκοπούς µας.

Όταν θα έλθη ο καιρός δια τον παγκόσµιον ηγεµόνα µας να στεφθή, αυταί αι χείρες θα σαρώσωσι παν ό,τι θα ηδύνατο να του είναι εµπόδιον.

Οι Χριστιανοί απώλεσαν την συνήθειαν να σκέπτωνται, έξω των επιστηµονικών συµβουλών µας. ∆ια τούτο δε δεν βλέπουσι την ανάγκην επείγουσαν να κάµωσιν ό,τι ηµείς θα κάµωµεν, όταν η βασιλεία µας θα έχη έλθει, δηλ. να διδάσκωσιν εις τα δηµοτικά σχολεία την µόνην αληθή επιστήµην, την πρώτην όλων των επιστηµών της κοινωνικής σειράς, του ανθρωπίνου βίου, της κοινωνικής υπάρξεως, ήτις απαιτεί την διαίρεσιν της εργασίας και εποµένως την διαίρεσιν των ανθρώπων εις κλάσεις και εις καταστάσεις.

Είναι αναγκαίον να γνωρίζη πας τις ότι η ισότης είναι αδύνατος ένεκα των διαφορών της ικανότητος, της δραστηριότητος και του προορισµού εκάστου· ότι όλοι δεν δύνανται να είναι εξ ίσου υπεύθυνοι απέναντι του νόµου, ότι, επί παραδείγµατι, η ευθύνη εκείνου, ο οποίος δια των πράξεων του εκθέτει εις κίνδυνον ολόκληρον τάξιν ανθρώπων, δεν είναι η αυτή µε την ευθύνην εκείνου, ο οποίος δεν προσβάλλει παρά την τιµή του. Η αληθής επιστήµη της κοινωνικής τάξεως, το βάθος της οποίας είναι άγνωστον εις τους χριστιανούς, καθορίζει ότι η θέσις και η εργασία εκάστου οφείλουσι να είναι διάφοροι, δια να µη καθίστανται άλλως πηγή βασάνων ένεκα της ελλείψεως αναλογίας µεταξύ της ανατροφής και της εργασίας. Μελετώντες την επιστήµην ταύτην οι λαοί θα υπακούωσιν εθελουσίως εις τας εξουσίας και εις την υπ’ αυτών θεσπισθείσαν κοινωνικήν τάξιν εν τω Κράτει. Απεναντίας δε µε την σηµερινήν βάσιν της επιστήµης ταύτης ως ηµείς την διαστρέψαµεν, ο λαός, πιστεύων τυφλώς εις τον έντυπον λόγον, τρέφει ένεκα των πλανών αι οποίαι του παρεισάγονται εν τη αµαθεία του, έχθραν εναντίον όλων των καταστάσεων τας οποίας νοµίζει ανωτέρας αυτού, διότι δεν εννοεί την σπουδαιότητα εκάστης καταστάσεως.

Η έχθρα αυτή θα αυξηθή ακόµη, συνεπεία της οικονοµικής κρίσεως, η οποία µετ’ ου πολύ θα σταµατήση την κίνησιν του Χρηµατιστηρίου και της Βιοµηχανίας.

Όταν δε δι’ όλων των απόκρυφων µέσων, τα οποία διαθέτοµεν, δυνάµει του χρυσίου, το οποίον είναι ολόκληρον εις χείρας µας, θα έχωµεν δηµιουργήσει µίαν γενικην οικονοµικήν κρίσιν, θα εξαπολύσωµεν ανά τας οδούς ολόκληρα πλήθη εργατών εις όλας ταυτοχρόνως τας χώρας της Ευρώπης.

Τα πλήθη ταύτα θα αρχίσωσι µε ηδονήν να διαχύνωσι το αίµα εκείνων, τους οποίους φθονούσιν από της παιδικής των ηλικίας, εν τη απλοϊκότητα της αµαθείας των και θά λεηλατήσωσι τα υπάρχοντα των.

∆εν θα θίξωσι τας ιδικάς µας περιουσίας, διότι η στιγµή της επιθέσεως. θα µας είναι γνωστή, και ούτω θα έχωµεν λάβει όλα τα ενδεικνυόµενα µέτρα, δια να τας προφυλάξωµεν.

∆ιεπιστώσαµεν, ότι η πρόοδος θα υπέτασσεν όλους τους Χριστιανούς εις την βασιλείαν του λογικού. Ο δεσποτισµός µας θα είναι ο εξής : Θα δυνηθή να καταπραΰνη όλας τας πολιτικάς ταραχάς δια δικαίων αυστηροτήτων, θα δυνηθή να εξολοθρεύση την φιλελευθερίαν όλων των θεσµοθεσιών.

Όταν ο λαός είδεν ότι του έκαµνον εν ονόµατι της ελευθερίας τόσας παραχωρήσεις και φιλοφρονήσεις, εφαντάσθη ότι ήτο ο κύριος και ερρίφθη επί της εξουσίας, αλλά προσέκρουσε φυσικώτατα, ως ο τυφλός, εις πλείστα εµπόδια. Ήρχισε να ζητή οδηγόν, δεν έσχε την ιδέαν να επιστρέψη εις τον πρώην, και κατέθεσεν όλας τας εξουσίας του εις τους πόδας µας. Ενθυµήθητε την γαλλικήν Επανάστασιν, την οποίαν απεκάλεσαν «µεγάλην»· τα µυστικά της προπαρασκευής της µας είναι πολύ γνωστά, διότι υπήρξεν ολόκληρος έργον των χειρών µας.

Έκτοτε άγοµεν τον λαόν απο µιας πλάνης εις άλλην, ίνα απαρνηθή ακόµη και ηµάς, προς όφελος του βασιλέως δεσπότου εκ του αίµατος της Σιών, τον οποίον ετοιµάζοµεν δια τον κόσµον.

Επί του παρόντος είµεθα άτρωτοι ως διεθνής ισχύς, διότι, όταν επιτίθενται καθ’ ηµών εις εν Κράτος, µας υπερασπίζονται εις τα άλλα.

Η ατελεύτητος δειλία των χριστιανικών Λαών, οι οποίοι έρπουσιν ενώπιον της ισχύος, οι οποίοι είναι ανελεείς προς την αδυναµίαν και προς τα λάθη, αλλά επιεικείς προς τα εγκλήµατα, οι οποίοι δεν θέλουσι να ανεχθώσι τας αντιφάσεις της ελευθερίας, οι οποίοι είναι υποµονητικοί µέχρι µαρτυρίου ενώπιον της βίας θρασέος δεσποτισµού, είναι εκείνο το οποίον ευνοεί την ανεξαρτησίαν µας. Ανέχονται εκ των σηµερινών πρωθυπουργών των καταχρήσεις, δια την µικροτέραν των οποίων θα απεκεφάλιζον είκοσι βασιλείς.

Πως να εξηγήση τις εν τοιούτον φαινόµενον, µίαν τοιαύτην ασυνέπειαν των λαϊκών µαζών απέναντι γεγονότων, τα οποία φαίνονται της αύτης φύσεως;

Το φαινόµενον τούτο εξηγείται δια του ότι αυτοί οι δικτάτορες - οι πρωθυπουργοί - λέγουσι κρυφίως εις τον λαόν δια των πρακτόρων των, ότι εάν προξενούσι βλάβας εις τα Κράτη, κάµνουσι τούτο µε τον απώτερον σκοπόν του να εξασφαλίσωσι την ευτυχίαν των λαών, την διεθνή αδελφότητα των, την αλληλεγγύην, τα ίσα δικαιώµατα εις όλους. Φυσικώς δεν τοις λέγουσιν ότι αυτή η ενότης δεν οφείλει να γίνη παρά υπό την εξουσίαν µας.

Και ιδού ο Λαός, όστις καταδικάζει τους δικαίους και αθωώνει τους ενόχους, πείθεται επί µάλλον και µάλλον ότι δύναται να κάµνη παν ό,τι του αρέσκει. Υπό τους όρους τούτους ο Λαός καταστρέφει πάσαν σταθερότητα και δηµιουργεί την αταξίαν εις παν βήµα.

Η λέξις «Ελευθερία» θέτει τας ανθρωπίνους κοινωνίας εν πάλη εναντίον πάσης ισχύος, εναντίον πάσης δυνάµεως και αυτής ακόµη της δυνάµεως του θεού και της φύσεως.

Ιδού διατί κατά την τελικήν επικράτησίν µας θα χρειασθή να απαλείψωµεν αυτήν την λέξιν εκ του ανθρωπίνου λεξιλογίου, ως κτηνώδη αρχήν, ήτις µεταβάλλει τα πλήθη εις άγρια θηρία. Είναι αληθές ότι τα θηρία ταύτα αποκοιµούνται οσάκις ποτίζονται µε αίµα και ότι τότε είναι εύκολον πράγµα και να τα καθυποτάξωµεν. Αλλ’ εάν δεν τοις δώση τις αίµα, δεν κοιµούνται. Παλαίουσιν.