5. Επαφή με τη ζωή
Φτάνει κάποτε μια στιγμή που ξέρεις ότι πρέπει να αφήσεις
πίσω το παρελθόν. Η ζωή σε περιμένει γεμάτη καινούργιες προοπτικές.
Δεν είναι κακό να θέλεις να διασκεδάσεις, να θέλεις να
χαρείς, να δημιουργήσεις καινούργιες σχέσεις… Στην περίπτωση της απώλειας
συντρόφου, δεν υπάρχει λόγος να ντρέπεται κανείς αν νιώθει ξανά ερωτική
επιθυμία. Στην πραγματικότητα, μια καρδιά πληγωμένη θεραπεύεται όταν την
ανοίγουμε στους άλλους. Το πένθος σημαίνει ότι το παίρνω απόφαση πως ο νεκρός
είναι εκεί έξω, αλλά η ζωή συνεχίζεται.
6. Ευγνωμοσύνη
Είναι απαραίτητο να εκτιμάμε ό,τι καλό εξακολουθεί να
υπάρχει στη ζωή μας μέσα σ’ αυτήν τη φοβερή κατάσταση και να αισθανόμαστε
ευγνωμοσύνη για την παρουσία του.
Πάνω από όλα, κάποιες σχέσεις που μένουν σταθερές
(συγγενείς, φίλοι, ο/η σύντροφος, ο πνευματικός, ο θεραπευτής), που αποδέχονται
και αντέχουν τη σύγχυση, τον πόνο, τις αμφιβολίες μας, και σίγουρα, τις στιγμές
μας τις πιο σκοτεινές. Θα ήταν όλα πολύ πιο δύσκολα χωρίς αυτούς. Ο καθένας
αισθάνεται ευγνώμων για κάτι διαφορετικό που του προσφέρει ο άλλος: ασφάλεια,
στήριξη, τη συντροφιά του, ακόμη και τη σιωπηλή παρουσία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου