Σάββατο 5 Αυγούστου 2017

Ο άρτος ο επιούσιος

Αν παρατηρήσουμε με προσοχή μια μέρα της ζωής μας θα δούμε σίγουρα ότι δεν ξέρουμε να ζούμε συνειδητά. Η ζωή μας μοιάζει με τραίνο που τρέχει πάνω στις σιδηροτροχιές - μηχανικές, δύσκαμπτες συνήθειες - μιας μάταιης και επιφανειακής ύπαρξης.
Το περίεργο είναι ότι δεν μας συμβαίνει ποτέ να σκεφτούμε να αλλάξουμε συνήθειες, φαίνεται ότι δεν κουραζόμαστε να επαναλαμβάνουμε πάντοτε τα ίδια. Οι συνήθειες μας κρατούν απολιθωμένους, όμως σκεφτόμαστε ότι είμαστε ελεύθεροι. Είμαστε τρομακτικά άσχημοι αλλά αυτοθεωρούμαστε Απόλλωνες…

Είμαστε πλήθη μηχανικά, λόγος υπερ-αρκετός για να λείπει κάθε αληθινό συναίσθημα από αυτό που γίνεται στη ζωή. Καθημερινά κινούμαστε πάνω στις παλιές σιδηροτροχιές των γέρικων και παράλογων συνηθειών μας και έτσι είναι σαφές ότι δεν έχουμε πραγματική ζωή. Αντί να ζούμε φυτοζωούμε άθλια και δεν δεχόμαστε νέες εντυπώσεις.
Αν ένας άρχιζε συνειδητά τη μέρα του, είναι φανερό ότι η μέρα αυτή θα ήταν πολύ διαφορετική από τις άλλες. Όταν κάποιος αντιμετωπίζει το σύνολο της ζωής του σαν αυτή τη μέρα που ζει, όταν δεν αφήνει για αύριο αυτό που πρέπει να κάνει σήμερα κι’ όλας, καταλήγει να γνωρίσει πραγματικά τι σημαίνει δουλειά πάνω στον εαυτό του. Ποτέ από μια μέρα δεν λείπει η σπουδαιότητα. Αν θέλουμε στ’ αλήθεια να αλλάξουμε ριζικά, πρέπει να κοιτάξουμε τον εαυτό μας, να τον παρατηρούμε και να τον κατανοούμε καθημερινά.
Εν τούτοις οι άνθρωποι δεν θέλουν να δουν τον εαυτό τους. Μερικοί που τους αρέσει η δουλειά πάνω στον εαυτό τους, δικαιολογούν την αμέλειά τους με φράσεις όπως: «Η δουλειά του γραφείου δεν με αφήνει να δουλέψω πάνω στον εαυτό μου». Τέτοια λόγια χωρίς νόημα, κενές, μάταιες, παράλογες δικαιολογίες, χρησιμεύουν μόνο σαν στηρίγματα της νωχέλειας, της ραθυμίας, της έλλειψης αγάπης σκοπό της ζωής. Τέτοιοι άνθρωποι αν και έχουν πολλές πνευματικές ανησυχίες είναι φανερό ότι ποτέ δεν θα αλλάξουν.
Ποιά είναι η ψυχολογική σου κατάσταση όταν σηκώνεσαι; Ποιά η ψυχική σου διάθεση στη διάρκεια του πρωινού; Ήσουν ανυπόμονος με τον σερβιτόρο; Με την γυναίκα σου; Γιατί ήσουν ανυπόμονος; Τι είναι αυτό που σε συγχύζει; κ.τ.λ. Το να μην καπνίσεις ή να φας λιγότερο δεν είναι μια ολοκληρωτική αλλαγή, όμως δείχνει μια πρόοδο. Ξέρουμε καλά ότι τα ελαττώματα είναι απάνθρωπα και ζωώδη.

Η καθημερινή ζωή, το επάγγελμα, η δουλειά αν και ζωτικά για την ύπαρξη αποτελούν τον ύπνο της συνείδησης. Το να ξέρει κανείς ότι η ζωή είναι ύπνος δεν σημαίνει ότι το έχει κατανοήσει. Για να δουλέψουμε πάνω στον εαυτό μας, πρέπει να δουλέψουμε πάνω στην καθημερινή μας ζωή σήμερα κι’ όλας και τότε θα καταλάβουμε τι σημαίνει η φράση της Κυριακής Προσευχής: «Τὸν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον»

1 σχόλιο:

  1. Τον Άρτον ημών τον επιούσιον = τον Άρτον τόν επί της ουσίας....δηλαδή την πνευματική μας κατάρτιση

    Εδω, πρέπει να κατανοήσουμε την έννοια του άρτου....Στην εποχή του Ιησού τόν άρτον (σιταρένιο ψωμί) τον ελλεγαν Πυρό...
    Τον Ιησου τον είχε προφυτέψει η Συβιλα η Ερυθραία…..

    "Εκ, πέντε πυρών πεντακης χιλιους άνδρας χωρτάσας είχε πει,
    Πέντε = ΠΑΝΤΑ
    Άρτος από το ΑΡΤΑΩ-αρτώ
    Eάν προσθέσουμε την πρόθεση “Προς” μπροστα στη λέξη άρτώ εχωμαι ΠΡΟΣΑΡΤΩ….!
    Εάν προθέσωμε το "H" μπρωστά από το όνομα ΠΥΡΩΝ το νόημα αλλάζει και εχωμαι το όνομα Ηπείρων
    Το πέντε εδώ εννοεί τους Πάντες, (Πέντε = τα πάντα (Ησιόδου Κοσμογονία) και οι πέντε πυροι, τους πέντε Ηπείρους της γης
    Συμπέρασμα:
    Eκ πέντε ΠΥΡΩΝ "Ηπείρων" της γης, ο Ιησούς θα προσαρτήσει το ένα πεμτο από κάθε χίλιους ανθρώπους =1,000 : 5 = 200 και 6,000,000,000 : 5 = 1,200,000,000
    Η προφητεία έχει γίνει γεγονός με μαθηματική ακρειβια από την δεκαετία του 80 τότες, οι κατικοί της γης ήταν 6 δης, και οι χριστιανοί εξ’ αυτών 1.2 δης…ακρειβως το ένα πεμτο των κατοίκων της γης……. Χριστιανοί….!

    ΑπάντησηΔιαγραφή