Ο Σεπτέμβριος μήνας που άρχισε σήμερα, είναι ο μήνας που τα
σχολεία ανοίγουν και αρχίζουν οι γκρίνιες των γονέων στα παιδιά τους. Σκέφτηκα
μιάς και είχανε καλή ανταπόκριση οι αναρτήσεις «Μία σκέψη την ημέρα για μία
εβδομάδα» να μεταφέρω απόψεις (Οδηγίες) δύο μεγάλων παιδαγωγών του Χόρχε
Μπουκάι και του δικού μας Ευγενίου Τριβιζά από λίγο κάθε μέρα μέχρι ν’ ανοίξουν
τα σχολεία.
Κουβαλάμε τους πόνους που δεν μπορέσαμε να εκφράσουμε
στην παιδική μας ηλικία και τους εξωτερικεύουμε μέσω των αντιδράσεών μας, χωρίς
να το συνειδητοποιούμε. Αυτό το πληγωμένο παιδί που κουβαλάμε μέσα μας είναι
σαν μία μαύρη τρύπα που ρουφάει τα πάντα, σαν ένας πονόδοντος.
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τα παιδιά βλέπουν προγράμματα για
μεγάλους, ενώ θα έπρεπε τα παιδικά προγράμματα να ήταν τόσο καλά που να τα
έβλεπαν οι μεγάλοι.
Το πιο όμορφο σχόλιο που έχει πει παιδί για παραμύθι μου
ήταν ότι είναι όμορφο σαν χαρτοπόλεμος.
Το πιο σημαντικό που με έχει μάθει η επαφή μου με τα
παιδιά είναι να είμαι χαρούμενος χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου