Την ίδια γεύση έχουν. Χότζας

Μερικά παιδιά, βλέποντας τον Ναστραντίν να έρχεται από τ' αμπέλι του έχοντας φορτωμένο τον γάιδαρό του με δυο μεγάλα κοφίνια σταφύλια, έτρεξαν κοντά του και του ζήτησαν να τους δώσει μερικά. Ο Ναστραντίν έκοψε τότε μερικά τσαμπιά και τους τα έδωσε. τα παιδιά όμως του παραπονέθηκαν ότι ήταν λίγα:

- Έχεις τόσα πολλά κι εμάς μας έδωσες τόσα λίγα...

- Παιδιά μου, απαντά ο Ναστραντίν, είτε ένα κοφίνι έχετε, είτε ένα τσαμπί, δεν υπάρχει καμία διαφορά. Την ίδια γεύση έχουν.

Μια μέρα ο Ναστραντίν επισκεύαζε τα κεραμίδια στη στέγη του σπιτιού του. Ενώ εργαζόταν στην οροφή, ένας ξένος χτύπησε την πόρτα.

- Τι θέλεις; του φώναξε ο Ναστραντίν από την στέγη.

- Έλα κάτω και θα σου πω, απάντησε ξένος.

Ο Ναστραντίν απρόθυμα και αργά αργά κατέβηκε για να μιλήσει με τον ξένο.

- Λοιπόν! Ποιο είναι αυτό το σημαντικό πράγμα που θέλεις να μου πεις;

- Θα μπορούσες να δώσεις λίγα χρήματα σε έναν φτωχό γέρο όπως εγώ;

Τότε ο Ναστραντίν άρχισε να ανεβαίνει και πάλι στην στέγη, λέγοντας στον ξένο:

- Έλα μαζί μου μέχρι την οροφή και θα σου πω.

Αφού ανέβηκαν και οι δυο στην στέγη, τότε γυρνάει ο Ναστραντίν και λέει στον ζητιάνο:

- Η απάντηση είναι όχι!