Τέλος χρόνου ή τέλος του χρόνου

Τέλος χρόνου ή τέλος του χρόνου

Μια μικρή λέξη αρκεί να κάνει την διαφορά και να βάλεις τέλος στην αοριστία. Όπως και να έχει το πράμα, σήμερα τελευταία μέρα του έτους δεν θα ζορίσω το μυαλό μου καθόλου σε αναλύσεις, το πήρα απόφαση για να γιορτάσω το δώρο που μου προσέφερε ο απερχόμενος χρόνος.

Το μόνο πράγμα που δεν μπορείς να αλλάξεις στη ζωή… το παρελθόν!

Αναμνήσεις… άλλοτε καλές, άλλοτε κακές, άλλοτε περίεργες και κάποιες φορές αστείες. Αναμνήσεις ανθρώπων, γεγονότων, στιγμών και συναισθημάτων. Αναμνήσεις προσώπων, αισθήσεων και γεύσεων. Τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, αλλά όλες τους έχουν ένα κοινό… είναι δικές σου!

Αυτόν τον χρόνο θέλω

Αυτόν τον χρόνο θέλω να κάνω ό,τι δεν έκανα μέχρι τώρα

Ό,τι κρατούσα για να το κάνω αύριο, να το ζήσω αύριο ή κάποια άλλη πιο κατάλληλη στιγμή. Μα πάλι σκέφτομαι, πως δεν θα υπάρξω ποτέ πιο νέος, πιο χαρούμενος, πιο πλήρης για να ζήσω αυτά τα όμορφα και τα πολλά που ονειρεύομαι. Αυτόν τον χρόνο θέλω να ζήσω ό,τι δεν έζησα, να γευτώ ό,τι δεν γεύτηκα, να αγαπήσω ό,τι δεν αγάπησα, να δω ό,τι δεν είδα.

Τι είναι Άγιος και τι Όσιος;

Στους πρωτοχριστιανικούς χρόνους (Μωσαϊκός Νόμος) επικρατούσε η άποψη ότι Άγιος είναι μόνο Ένας, ο Θεός.

Στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους ο Απόστολος Παύλος αποκαλεί Αγίους όλους τους βαπτισμένους Χριστιανούς, που ζουν σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, που αγωνίζονται για την σωτηρία της ψυχής τους και που επιδιώκουν να κατακτήσουν την Βασιλεία του Θεού (Ρωμ. α’,7 – Α’ Κορ. α’,1-2 – Εβρ. ς’,10).

Στον 4ο αιώνα ο τίτλος «Άγιος» αρχίζει να αποδίδεται μόνο σε λίγους εκλεκτούς «φίλους του Θεού», που ξεχωρίζουν για το μαρτύριό τους, για την ζωή τους και για τα θαύματά τους.

Προλαμβάνεται η ζωή;

Ακούω τη ζωή μου να κυλά. Κυλά και φεύγει. Δεν σταματά να με ρωτήσει πώς και γιατί, δεν με περιμένει να την προλάβω. Πάει μόνη, ρέει. Τις λίγες στιγμές που την προφθάνω, την ρωτώ: Πότε θα καταφέρω να κυλήσουμε μαζί; Πότε θα σε προλάβω; Μου απαντά: «-Όταν πάψεις να με κυνηγάς»…

Ξέρεις άραγε ποιος είσαι;

Για τους γονείς σου είσαι το αγνό πλάσμα, που και τα λάθη σου τα κάνεις από γλυκιά αφέλεια.

Για τους παππούδες σου είσαι το μικρό εγγόνι που τα κάνει όλα σωστά και οφείλουν όλοι να σε προσέχουν.

Για το σύντροφό σου είσαι ο

Η οπτική γωνία.

Αλήθειες και ψέματα. Τι είναι αλήθεια και τι ψέμα; Και ποιος το ορίζει αυτό; Είναι η εξαπάτηση ψέμα; Η απόκρυψη της αλήθειας είναι κι αυτή ψέμα; Και τα μικρά αθώα ψεματάκια; Αυτά τι είναι; Μήπως μερικές φορές είναι απαραίτητα; Ψέματα εδώ και εκεί, σε μένα, σε σένα, σε όλους.

Οι φωνές που έγιναν πλήκτρα

Αιτία μια φωτογραφία που κοινοποίησα στο προφίλ του  facebook…

Και οι φωνές ξεχάστηκαν μέσα στις σελίδες του facebook… έγιναν πλήκτρα πατημένα βιαστικά, διστακτικά, ανυπόμονα, δειλά, μέσα στις ατέλειωτες σελίδες του

Εκείνες οι μέρες…

Είναι μέρες που όλα είναι θολά, και μέρες που όλα ξεκαθαρίζουν μονομιάς.

Είναι μέρες ευάλωτες και δύσκολες και μέρες δυνατές και σίγουρες.

Έρχονται μέρες που τίποτα δεν μπορείς να κάνεις και μέρες που τα κάνεις όλα εύκολα σαν να τα βρήκες εσύ.

Είναι εκείνες οι μέρες που δεν λες τίποτα

Υπηρέτρα Αλεξ. Παπαδιαμάντη

Βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων του έτους... το Ουρανιώ το Διόμικο, κόρη δεκαοχτώ χρονών, εκλείσθη εις την οικίαν της ενωρίς, διότι ήταν μόνη.
Ο πατέρας της, ο άτυχος μπάρμπα -Διόμας, εμποροπλοίαρχος άλλοτε, κατάντησε να γίνει βαρκάρης τώρα στα γεράματα. Είχε μπει στην βάρκα του κατά το μεσημέρι, να περάσει απέναντι στην νήσο Τσουγκριά, τρία μίλια μακριά και να

ΔΥΟ ΖΕΣΤΑ ΧΕΡΙΑ

Λένε πως ο Εβραίος όταν δεν έχει δουλειά να κάνει κοιτά τα βερεσέδια του και εγώ όταν δεν έχω κάτι καλύτερο σκαλίζω στα αρχεία μου που είναι ψηφιοποιημένα. Όταν όμως εκτός από ίντερνετ δεν έχω και ηλεκτρικό ρεύμα, τότε κρυώνω και ξεφυλλίζω τα λιγοστά έντυπα που έχω ακόμη, αφού την βιβλιοθήκη μου, την έκανα φύλο και φτερό πριν από λίγα χρόνια, τότε που ο χάρος μου ψιθύριζε στο αυτί πως τζάμπα την κατέχω. Βρήκα

Είναι φορές που όλα μας φταίνε

Χρονιάρες μέρες, στολισμένοι δρόμοι, τα παιδιά στους δρόμους λένε τα κάλαντα κι όμως…… τα μαγαζιά γεμάτα εμπορεύματα και προσφορές αλλά λιγοστοί πελάτες, το νοίκι τρέχει, τα γραμμάτια λήγουν, το ταμείο άδειο κι όμως…….   

Είναι φορές που όλα μας φταίνε, που δεν ξέρουμε από πού να πιαστούμε, από πού να κρατηθούμε και κάνουμε

Η άγνοια είναι ευτυχία;

Πολλές φορές ακούγεται το ρητό ότι «Η άγνοια είναι ευτυχία». Και ίσως πράγματι να είναι έτσι. Εξάλλου, δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε τη σοφία των λαών. Το ενδιαφέρον στοιχείο όμως είναι ότι, όσο βασανιστική κι αν είναι η γνώση, ελάχιστοι είναι αυτοί που θα προτιμούσαν να την ξεχάσουν. Και από αυτό συμπεραίνουμε ότι ίσως η ευτυχία δεν είναι το παν τελικά.

Ας δούμε κάποια ενδιαφέροντα

Έχει ο Τροχός γυρίσματα

«Προφήτης είναι εκείνος που όταν όλοι απελπίζονται, αυτός ελπίζει. Και όταν όλοι ελπίζουν, αυτός απελπίζεται. «Γιατί;» θα με ρωτήσεις. Γιατί κατέχει το Μεγάλο Μυστικό: πως ο Τροχός γυρίζει» 

– Ν. Καζαντζάκης

Ο Τροχός γυρίζει για εσένα που έσκυψες το κεφάλι, γιατί δεν άντεξες να αντικρίσεις την αλήθεια του κόσμου.

Ο Τροχός γυρίζει για εσένα που

Από που πηγάζει το αίσθημα της αδικίας

Θυμάμαι μικρός μου έβγαζαν διάφορα παρατσούκλια και με υποτιμούσαν επειδή ήμουν συνεσταλμένος και δεν τολμούσα να διεκδικήσω αυτό που ήθελα. Δεν συμμετείχα στις ομάδες ποδοσφαίρου παρόλο που ήθελα, γιατί με θεωρούσαν άχρηστο για τα δεδομένα τους και εγώ

Αν…να! Τι γράφει αυτή η Άννα;

ΑΝ αισθάνεσαι το πραγματικό βάρος της ύπαρξής σου

ΝΑ κοιτάς να κάνεις αυτό που της αξίζει: να ζεις!

ΑΝ ακούς τις φωνές του μυαλού σου, να σου ουρλιάζουν να μην τα παρατάς

Ο καθρέφτης της ψυχής μας

Τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής μας. Κοιτώντας βαθιά μέσα τους θα ανακαλύψεις τι κρύβουν. Δε μπορούν να σε ξεγελάσουν και να σου πουν ψέματα. Αποκαλύπτουν τον εσωτερικό σου κόσμο και

Το μελομακάρονο του Γιώργου Δαμιανού

Η λέξη μελομακάρονο προέρχεται από το «μακαρία» και όχι από το μακαρόνι!

Είναι εύκολο να συνδυάσουμε την ετυμολογία του χριστουγεννιάτικου παραδοσιακού γλυκίσματος, του μελομακάρονου, από τις λέξεις μέλι και μακαρόνι.

Μη ψάξετε, όμως, να βρείτε

Εισαγωγή στην Ορθόδοξη Εικονογραφία του Φώτη Κόντογλου

Χριστούγεννα έρχονται και ήρθε η ώρα να μπαίνουμε στο κλίμα του Αγίου Δωδεκαημέρου. Εκτός από το καμπανάκι με τις ευχές του Πυθαγόρα για τις Άγιες ημέρες, προέκρινα να μοιραστώ μαζί Σας, ένα κείμενο του Μεγάλου Δασκάλου Φώτη Κόντογλου για την αγιογραφία. Οι παλαιότεροι αναγνώστες θα θυμηθούν με νοσταλγία πιστεύω την

Ιντά ΄ναι οι μαντινάδες

Πολλοί ρωτούν να μάθουνε, ιντά ΄ναι οι μαντινάδες:

Χαρές, αγάπες και καημούς, μέσα σε δυο αράδες.

Κυριακή κοντή γιορτή

Αν ήταν χρώμα θα ήταν γαλάζιο
Αν ήταν φαγητό θα ήταν παστίτσιο.

Αν ήταν ποτό θα ήταν  κόκκινο γλυκό κρασί.

Αν ήταν κράτος θα ήταν η Ελλάδα.

Αν ήταν νησί θα ήταν η Σάμος 

Αν ήταν λουλούδι θα ήταν τριαντάφυλλο.

Είναι όμως μέρα.

H Κυριακή.

H πρώτη μέρα της εβδομάδας.

H μέρα που ο περισσότερος κόσμος ξεκουράζεται.

Για εμάς τους Ορθοδόξους, έχει πάρει το όνομά της από τον Κύριο και είναι αφιερωμένη σε αυτόν.

Είναι η μέρα που όλη η οικογένεια είναι μαζί και γιορτάζει. Από εκεί μάλλον έχει βγει και η φράση "Κυριακή κοντή γιορτή".

Είναι η μέρα του ήλιου για τους ξένους (Sunday).

Είναι τόσα πολλά καλά μαζί.

Είναι απλά η καλύτερη μέρα της εβδομάδας!

Απολαύστε την!

Μπορείτε να διαβάστε αυτό το κείμενο;

Σνφμύωα με μια έυρενα στο Παστήναπιμειο του Κμτρπιαίζ δεν πεαίζι ρλόο με τι σιρεά ενίαι τοθοπεμέτενα τα γταμάμρα σε μια λξέη, αεκρί το πώτρο και το ταελείτυο γάμρμα να ενίαι στη στωσή θσέη…

Τα υλοπιόπα μροπούν να ενίαι σε τχίυεας θιέεσς και μροπετίε να δαβαιάεστε τις λιεξές χρωίς πλβημόρα.

Ατυό γνίταει γαιτί ο  εκέγλφοας τυο αθνώροπυ δεν δαεβζιάι γάμρμα γάμρμα κθάε λξέη αλλά τη λξέη σαν σνύλοο

Ατίπτσυεο;

Είδατε πόσο έξυπνο είναι το μυαλό μας;

Το βρήκα στο διαδίκτυο πολλές φορές αναρτημένο, είπα να το ανεβάσω και στον «Πυθαγόρα» για να κάνουμε διάλειμμα.

Δύο επίκαιρα ποιήματα της Μίνας Στρατή

Ημέρες γιορτινές είναι έρχονται οπότε δύο επίκαιρα ποιήματα της Μίνας Στρατή θα μας φτιάξουν λίγο την διάθεση.

Ένα θαύμα για τα Χριστούγεννα               

Ο τύπος, ο τυπολάτρης και η ουσία πίσω από τον τύπο

Τυπολάτρης είναι εκείνος ο οποίος τηρεί έναν τύπο και επικεντρώνεται αποκλειστικά στον τύπο, αγνοώντας την ουσία ή αδιαφορώντας για την ουσία του.

Τι σημαίνει όμως Τύπος; Η λέξη παράγεται από το τυπόω, τύπτω που σημαίνει

Η μεταμόσχευση

Είχε κουραστεί εδώ και χρόνια. Στην αρχή η είδηση  έπεσε πάνω της σαν κεραυνός.

Αυτά τα λόγια του γιατρού  στα 42 της χρόνια  ηχούσαν ακόμα στα αυτιά της. Της είχε πει ότι λειτουργεί το 1/3 της καρδιάς της, ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι και ότι έπρεπε να μπει σε λίστα αναμονής για μεταμόσχευση καρδιάς.

Ο Ξένος

Ξύπνησε από έναν πολύ άσχημο εφιάλτη, ένιωθε στο πρόσωπο του να τρέχει ο ιδρώτας και την ανάσα του βαριά.

Τελευταία έβλεπε κάθε βράδυ φρικτούς  εφιάλτες!

Προσπάθησε να φέρει στο μυαλό του τι ακριβώς είδε και τον έκανε πάλι τόσο χάλια.

Άκαρπη η προσπάθεια, ποτέ δεν μπορούσε να θυμηθεί. Ίσως ήταν μια αντίδραση του εαυτού του, στο να τον προφυλάξει από περισσότερο πόνο. Κοίταξε το ρολόι του τοίχου! 5 παρά 10!

Ας γίνουμε Άνθρωποι.

Να μην ξεχνάμε τα δικά μας.

                                   

 Έξω ο καιρός βροχερός, ο ουρανός σκοτεινός και οι αστραπές τα φλας που αποθανατίζουν την στιγμή.

Κοιτάω από το παράθυρο το σκηνικό και σκέφτομαι ότι αν για μένα είναι μια ωραία εικόνα αυτή που εξελίσσεται έξω, για κάποιους άλλους είναι σκέτη καταστροφή.

Σκέψεις στη βροχή

Κοίταζε έξω από το παράθυρο.

Η βροχή έπεφτε τόσο δυνατά που  νόμιζε πως θα σπάσει το τζάμι!

Πάντα της άρεσε η βροχή και το χιόνι, γενικά την ενθουσίαζε ο χειμώνας.

Είχε ζητήσει

"Ύμνος εις την Ελευθερίαν".

Τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδος αποτελούν οι δύο πρώτες στροφές του ποιήματος "Ύμνος εις την Ελευθερίαν".

Γράφτηκε το Μάιο του 1823 στη Ζάκυνθο από τον ποιητή Διονύσιο Σολωμό.

Είναι η ζωή καρδιογράφημα

Δε θα το άντεχες, ούτε εσύ, ούτε εγώ. Κανείς δε θα το άντεχε. Ζωή χωρίς στροφές, δρόμος δίχως ανηφόρες, παζλ με κομμάτια λειψά. Δε θα το άντεχε κανένας, ακούς; Μια ζωή κομμένη και ραμμένη

Το όπλο για τα δύσκολα.

Κάθισα και σκέφτηκα πόσο σημαντικό, ελπιδοφόρο, μαγικό και ανακουφιστικό είναι να προσευχόμαστε και να πιστεύουμε στον Θεό.

Πόσες φορές στην ζωή μας

Το φώς δεν έχει σκιά

Τυχερός είναι αυτός που έχει κάτι για να το χάσει

Θα σου κάνω μία ερώτηση. Η απάντηση που θα δώσεις αποτελεί δική σου ευθύνη. Και μόνο. «Αν έπρεπε να διαλέξεις κάποιο από τα δυο, τι θα επέλεγες;

Δράσε για να μη μετανιώσεις

Μέρος του άρθρου βασίζεται στο βιβλίο «Οι Μύθοι της Ευτυχίας» της Sonja Lyubomirsky
Όλοι έχουμε ακούσει ότι είναι καλύτερα να μετανιώνεις για πράγματα που έκανες παρά που δεν έκανες…

Να μάθεις να φεύγεις γράφει η Χριστίνα

Γιατί τόση πίκρα; 

Αναρωτιέμαι και το δημοσιεύω ατόφιο αλλά δεν συμφωνώ απόλυτα.

Το άγχος (από την καρδιά μου κι όποιος καταλάβει)

Από όσα θυμάμαι, τα πρώτα μου χρόνια στο δημοτικό δεν πολυμίλαγα στην τάξη. Ντρεπόμουν να μιλήσω στα

Μην Ξεχνάς

Να γερνάς είναι αναπόφευκτο, 

να μεγαλώνεις είναι προαιρετικό...

Εικόνες για φόντο από το Κουρουντερέ

Παραμονή του Αγίου Νικολάου σήμερα, μ’ έπιασε η νοσταλγία για το Κουρουντερέ της Σάμου, διάλεξα μερικές δικές μου όμορφες φωτογραφίες και προτείνω να τις χρησιμοποιήσετε για φόντο οθόνης.

Εδώ είναι οι υπόλοιπες 

Κομφορμιστής: ας εξηγήσουμε αυτόν τον χαρακτηρισμό.

Ο άνθρωπος που δεν ήθελε να αλλάξει τον κόσμο

Υπάρχουν κάποιες μορφές που δεν έχουν ατομικά χαρακτηριστικά, που εργάζονται με τις όμοιες στολές στα εργοστάσια, και μετά στη λήξη στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλον στο Μετρό και στα λεωφορεία της γραμμής.

Τι ψάχνεις;

Τι ψάχνει κανείς σε έναν άνθρωπο, μου λες, ξέρεις; Θαρρώ πως ξέρεις γιατί κι εσύ το ίδιο ψάχνεις.

Μια αγκαλιά να ακουμπήσεις τον πόνο σου αλλά και το πιο γεμάτο χαμόγελό σου. Μια ταπεινή κουβέντα την ώρα της δυνατής σιωπή σου και μια

Γιατί τα παιδιά μας βαριούνται στο σχολείο; Της Ιωάννας Φωτοπούλου

Γιατί τα παιδιά μας βαριούνται στο σχολείο, δεν έχουν υπομονή και απογοητεύονται εύκολα; Της Ιωάννας Φωτοπούλου

Πριν από λίγο καιρό διάβασα ένα πολύ καλό άρθρο που εξηγεί ένα φαινόμενο που βιώνουμε όλοι στις τάξεις μας και με τα χρόνια γίνεται όλο και πιο έντονο. Έτσι αποφάσισα να το μεταφράσω και να το αναρτήσω εδώ πιστεύοντας ότι κάποιοι θα βοηθηθούν διαβάζοντας το. Αν μη τι άλλο, για μας τους εκπαιδευτικούς είναι παρηγορητικό να γνωρίζουμε ότι δεν ευθυνόμαστε μόνο εμείς και η καλοκαιρινή μας άδεια για όλα τα δεινά του κόσμου…

Το ρητό του Επίκουρου

Επειδή κάθε μέρα κάτι ακούω

Το ρητό του Επίκουρου. Αυτό είναι το θέμα μας σήμερα, παρόλο που ήταν ένας μεγάλος φιλόσοφος υπάρχει εσφαλμένη εντύπωση για την εικόνα του Θεού αλλά και του ανθρώπου.

Όταν οι νέοι αντιδρούν

Είναι γεγονός ότι η νεολαία σήμερα έχει πλήρη επίγνωση όσων συμβαίνουν στην κοινωνία μας, με αποτέλεσμα να αντιδρούν, να κρίνουν και να προτείνουν. Η κοινωνία όμως δεν έχει την ίδια αίσθηση, πιστεύει ότι οι νέοι δεν έχουν το δικαίωμα

«Προσωπικά» Δεδομένα, λέμε τώρα!

Υφίσταται σήμερα ιδιωτικότητα; Μας προστατεύουν οι νόμοι; Μήπως φταίμε και εμείς; Πολλά ερωτήματα τα οποία θα απαντήσουμε σήμερα.

Πριν γράψουμε οτιδήποτε σχετικά για το πόσο οι ιδιωτικές πληροφορίες είναι ιδιωτικές, θα εξηγήσουμε ποιες είναι. Εννοούμε τα δεδομένα τα οποία έχουν να κάνουν με το άτομό μας. Τέτοια δεδομένα μπορεί να είναι