Σάββατο 18 Μαρτίου 2017

Μόνος ή Μοναχικός


Στο κόσμο αυτό που ζούμε τον μάταιο ερχόμαστε μόνοι και φεύγουμε πάλι μόνοι, στο μεσοδιάστημα όμως ταξιδεύουμε με τα συναισθήματα μας.
Η κοινωνία χωρίζει τους ανθρώπους σε ομάδες και κατηγορίες, πολιτικές, θρησκευτικές, αθλητικές, φυλετικές, και πολλών άλλων ειδών και εμείς προσπαθούμε να εισχωρήσουμε σε κάποια από αυτές για να νιώθουμε ασφαλείς. Είναι άραγε σωστή η επιλογή;
Έχει πλέον και η επιστήμη αποδεχθεί πλήρως το Γραφικό «πως ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδική και ανεπανάληπτη προσωπικότητα» και αντίστοιχα ενεργεί και φέρεται. 

Λυπήθηκε ο Θεός την μοναξιά του ανθρώπου και του έδωκε σύντροφο, τον έκαμε δηλαδή κοινωνικό με όλα τα επακόλουθα.
Στη διάβα των αιώνων που πέρασαν, χάρη στην κοινωνικότητα αυτή προόδεψε  ο άνθρωπος, έφτασε σε μεγάλα επιτεύγματα, κι όμως αυτό που δεν φαινότανε τόσα χρόνια φάνηκε στις μέρες μας. Το μεγάλο πρόβλημα της Μοναξιάς που βιώνουν κάποιοι συνάνθρωποι μας.
 Ο κόσμος είναι πολύ μόνος! Η πληγή αιμορραγεί αδιάκοπα. Κρυβόμαστε με πολλούς τρόπους, με αποκτήματα, σπίτια, χρήματα μα η πληγή συνεχίζει να αιμορραγεί.
Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, με διαφορετικές εμπειρίες... Για το λόγο αυτό και το αίτιο και ο τρόπος που βιώνει ο καθένας μας τη μοναξιά, διαφοροποιείται από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους μονάχους και εξ’ αιτίας της μοναξιάς τους κάνουν ένα σωρό ηλίθια πράγματα για να καλύψουν αυτήν την κενότητα. Το ρίχνουν στο φαγητό, στο αλκοόλ κάθονται επί ώρες μπροστά στην τηλεόραση καίγοντας τα μάτια τους. Είναι τρομακτικό! Νοιώθουν μόνοι, νοιώθουν ότι δεν έχουν τίποτε να κάνουν, πουθενά να πάνε, κανέναν να επικοινωνήσουν αφού η επικοινωνία έχει σταματήσει.
Η τεχνολογία και το Ίντερνετ προσφέρουν μεγαλύτερες δυνατότητες επικοινωνίας, ενισχύοντας την ποσότητα των επαφών, αλλά όχι την ποιότητα, διότι δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη φυσική παρουσία της ανθρώπινης σχέσης.
Η μοναξιά βιώνεται διαφορετικά από τους ανθρώπους και για ορισμένους αποτελεί πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από ό,τι για άλλους.
Πολλοί από τους ανθρώπους που σκοράρουν υψηλή βαθμολογία στα τεστ IQ είναι εργένηδες ή δηλώνουν μοναχικοί ως άνθρωποι. Επομένως, δεν ανησυχούν, υποστηρίζουν ότι «Είναι μόνοι γιατί δεν τους καταλαβαίνουν».
Να σημειωθεί ότι, η μοναχικότητα έχει σχετιστεί με χειρότερη σωματική και ψυχική υγεία, πράγμα που αυξάνει τον κίνδυνο για πρόωρο θάνατο, περισσότερο και από την παχυσαρκία.
Ο φόβος του κοινωνικού αποκλεισμού συνδέεται με βαθύ αίσθημα μοναξιάς, με ένα συναίσθημα άγχους και ταραχής όταν το άτομο βρίσκεται σε κοινωνικές περιστάσεις. Νιώθει ότι οι υπόλοιποι υπερτερούν σε εμφάνιση, καριέρα, επιτυχία, πλούτο και κοινωνικότητα και αποφεύγει τις κοινωνικές συναναστροφές για να μην έρθει αντιμέτωπο με τον πόνο που συνδέεται με τη διαφορετικότητα και την ανεπάρκεια που κουβαλά μέσα του.
Αισθάνεται συχνά ότι δεν είναι γοητευτικό, ότι είναι ριζικά διαφορετικό από τους άλλους ανθρώπους, ότι δεν ανήκε: πουθενά και ότι πάντα θα είναι αποκομμένο από τις ανθρώπινες και κοινωνικές ομάδες. Την παγίδα του κοινωνικού αποκλεισμού συνοδεύει και ένα χρόνιο αίσθημα μοναξιάς και μια αίσθηση ότι ο κόσμος είναι γεμάτος από ξένους ανθρώπους ή  ότι δεν υπάρχει πραγματική θέση για το ίδιο το άτομο. Τα άτομα αυτά περιγράφονται ως ο «άλλος» που συστηματικά γίνεται αντικείμενο εξευτελισμού και κοροϊδίας ή ο συγκαλυμμένος άλλος που καταφέρνει να κρύψει την απομόνωσή του που ακόμα και όταν συναναστρέφεται με κόσμο νιώθει την αγιάτρευτη δική του αίσθηση μοναξιάς.
Στους ενήλικες η μοναξιά μπορεί να είναι ο προθάλαμος της κατάθλιψης, υπερφαγίας, ψυχοσωματικών προβλημάτων και καταχρήσεων -π.χ. αλκοολισμός και ναρκωτικά.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου