Πώς αλλάζει η ψυχολογία μας την άνοιξη: Πράγματα που δεν ήξερες

Πώς αλλάζει η ψυχολογία μας την άνοιξη: Πράγματα που δεν ήξερες

Γράφει  η Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια (greekpsychologypages.blogspot.gr).

H άνοιξη είναι η εποχή που ταυτίζεται με την ψυχική ευεξία και ψυχολογική ανάταση. Οι περισσότεροι άνθρωποι δηλώνουν ότι αισθάνονται καλύτερα αυτή τη συγκεκριμένη εποχή του χρόνου και συχνά περιγράφουν ότι είναι σαν να βγήκαν από μια «χειμερία ψυχολογική νάρκη». Αν όμως ερωτηθούν, τί ακριβώς είναι αυτό που προκαλεί την ευχάριστη ψυχολογική κατάσταση, θα δώσουν ποικίλες απαντήσεις, πιθανότατα διαφορετικές μεταξύ τους.

Όμως, σύγχρονες ψυχολογικές έρευνες έρχονται να μας διαβεβαιώσουν ότι υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής, ή μια άλλη διάσταση που δεν τη συμπεριλαμβάνουμε απαραιτήτως ή πρωτίστως στους λόγους, για τους οποίους νιώθουμε ευχάριστα την άνοιξη.

Το ζεύγος Kaplan, διδάκτορες ψυχολογίας, είναι πρωτοπόροι στα αποκαλούμενα «επανορθωτικά περιβάλλοντα» και μελετούν την επίδραση της φύσης στην ψυχική και διανοητική υγεία του ανθρώπου, στις κοινωνικές του σχέσεις, ακόμα και στη φυσική του υγεία. Οι επιστήμονες αυτοί τονίζουν τη σημασία του φυσικού περιβάλλοντος για την ψυχική υγεία του ατόμου. Στη σφαίρα των ενδιαφερόντων τους, εμπίπτουν τα παραπάνω και μάλιστα συνεργάζονται με αρχιτέκτονες, διακοσμητές εσωτερικών χώρων και πολεοδόμους για να κατασκευάσουν «υγιεινούς, εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους».

Αλλά πως ακριβώς μας ξεκουράζει το φυσικό περιβάλλον και ποια είναι η επιστημονική βάση εκφράσεων όπως το πράσινο που ξεκουράζει το μάτι ή η θέα της θάλασσας που είναι χαλαρωτική». Καταρχήν, πρέπει να ξεκινήσουμε από την ιδέα ότι υπάρχουν δύο είδη προσοχής, η «κατευθυνόμενη προσοχή» και το «μάγεμα», ή αυτό το διάπλατο άνοιγμα των ματιών - μεταφορικά και κυριολεκτικά - μπροστά σε κάτι νέο και αξιοπρόσεχτο. Oι δόκτορες Kaplan τονίζουν ότι όταν χρησιμοποιούμε κατά κόρον το πρώτο είδος προσοχής, όπως για παράδειγμα όταν εργαζόμαστε και πρέπει να προσέχουμε την οθόνη του κομπιούτερ, τα χαρτιά ή τα κουμπιά μπροστά μας, παθαίνουμε «κούραση της κατευθυνόμενης προσοχής», επειδή η προσοχή αυτή είναι συνεχόμενη και προκαλεί μια διανοητική ένταση και εγρήγορση. Tο αποτέλεσμα. Είναι γνωστό σε όλους μετά από μια δύσκολη μέρα εργασίας, εκνευρισμός, νοητική αφαίρεση και τάση να δρούμε γρήγορα και παρορμητικά προκειμένου να τελειώσουμε μια ώρα αρχύτερα. Όταν όμως έχουμε έναν περιβάλλοντα χώρο όπου η προσοχή γίνεται αυτόματη, η διανοητική ένταση μειώνεται και αυτή. H έμφυτη μαγεία της φύσης αποσπά την ανθρώπινη προσοχή αυτόματα και μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να ξεφύγει από τη συσσωρευμένη διανοητική ένταση και κούραση, κάτι το οποίο είναι ιδιαίτερα εμφανές όταν υπάρχουν αλλαγές στη φύση, όπως το πρασίνισμα και άνθισμα διάφορων φυτών ή μετά από διακοπές.

O Δρ. Hartig του πανεπιστημίου της Oυπσάλα στη Σουηδία μάλιστα, σχεδίασε μια έρευνα για να δείξει και με μετρήσιμα αποτελέσματα ακριβώς αυτό. Έτσι, έδωσε σε μία ομάδα εθελοντών μια σειρά από τεστ κατευθυνόμενης προσοχής με σκοπό να τους προκαλέσει κούραση της κατευθυνόμενης προσοχής. Στη συνέχεια χώρισε τους εθελοντές σε τρεις υποομάδες: η μία έκανε βόλτα σε ένα γειτονικό πάρκο, η άλλη μέσα στην πόλη και η τρίτη έμεινε μέσα διαβάζοντας και ακούγοντας απαλή μουσική. Σαράντα λεπτά αργότερα δόθηκε ένα δακτυλογραφημένο κείμενο σε όλους τους εθελοντές και τους ζητήθηκε να βρουν τα λάθη (έργο που απαιτεί κατευθυνόμενη προσοχή). Οι εθελοντές που ήταν στην ομάδα που περπάτησε στο πάρκο έκαναν πολύ καλύτερη δουλειά από τις άλλες δύο ομάδες και μάλιστα ανέφεραν λιγότερο εκνευρισμό και περισσότερα θετικά συναισθήματα.

Τι γίνεται όμως με τα παιδιά; Σαφώς και η έκθεσή τους στη φύση, τους προσφέρει περισσότερη ενέργεια και αυξημένη τάση προσοχής στο σχολείο. Ερευνητικά δεδομένα επιβεβαιώνουν ότι ακόμα και ελάχιστο πράσινο (σαν αυτό που βρίσκουμε στις αυλές σχολείων της πρωτεύουσας, με υποτυπώδες γκαζόν και ένα δύο δεντράκια) είναι αρκετά για να βοηθήσει τα παιδιά στη συγκέντρωση της προσοχής τους. Σε κάτι που υπερτερούμε όμως ως εκπαιδευτικό σύστημα, και σε συνδυασμό με την έκθεση των παιδιών σε αυτό το έστω και λίγο πράσινο, είναι ο θεσμός του διαλείμματος μετά από κάθε μάθημα, που δίνει αυτή τη διανοητική ανάπαυλα και βοηθά στην αυξημένη προσοχή στο επόμενο μάθημα.

Επομένως, αυτό που χρειαζόμαστε είναι περισσότερες διακοπές στη φύση ή βόλτες σε πάρκο; Δυστυχώς όχι, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι οποίοι διαβεβαιώνουν ότι για να απολαύσουμε τα παλινορθωτικά αποτελέσματα της φύσης δεν χρειάζονται ριζικές αλλαγές στη ζωή μας. Ακόμα και μια ματιά στις γλάστρες στο μπαλκόνι ή σε φωτογραφίες με φυσικά τοπία στους τοίχους του γραφείου είναι αρκετά για να μας δημιουργήσουν μια ευχάριστη διάθεση και να μας κάνουν πιο θετικούς απέναντι στη δουλειά μας και τους πελάτες που πιθανόν εξυπηρετούμε. Μία σχετικά πρόσφατη αμερικανική τάση θέλει τους ψυχολόγους να συνεργάζονται με αρχιτέκτονες και διακοσμητές εσωτερικών χώρων ώστε να μπορέσουν να θέσουν σε εφαρμογή τις αρχές του παλινορθωτικού περιβάλλοντος στο χώρο του σπιτιού και της εργασίας. Έτσι, δίνοντας μια φυσική χροιά σε εσωτερικούς χώρους (όχι μόνο με την τοποθέτηση φυτών, αλλά και με σχέδια και υλικά που θυμίζουν φύση) γίνεται μια προσπάθεια να μεταφέρει το άτομο στους ζωτικούς του χώρους τα θετικά αποτελέσματα που του προσφέρει η φύση.