Βάδιζα με τον Γέροντα μου, όταν σταμάτησε στη στροφή του
δρόμου και μετά από μια μικρή σιωπή με ρώτησε:
-Πέρα από το κελάηδημα των πουλιών ακούς κάτι άλλο;
Τέντωσα τα αυτιά μου και ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα απάντησα:
-Ακούω το θόρυβο ενός κάρου.
-Αυτό είναι, είπε ο Γέροντας. Είναι ένα άδειο κάρο.
Τότε τον ρώτησα:
-Πώς ξέρεις ότι το κάρο είναι άδειο, αφού δεν το έχουμε δει;
Ο Γέρων μού είπε:
-Είναι εύκολο να γνωρίζω πότε ένα κάρο είναι άδειο… από το
θόρυβο. Όσο πιο άδειο είναι το κάρο τόσο μεγαλύτερο θόρυβο κάνει.
Γέροντας κι εγώ σήμερα, όταν βλέπω ένα πρόσωπο να μιλάει πολύ, διακόπτοντας τη συζήτηση όλων, να είναι ενοχλητικό ή ξιπασμένο, να νιώθει υπεροχή και να ταπεινώνει τους άλλους, έχω την εντύπωση ότι ακούω τη φωνή του Μακαριστού Γέροντα μου να λέει: «Το πιο άδειο κάρο κάνει το μεγαλύτερο θόρυβο.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου