Ελευθερία

Είναι το ύψιστο αγαθό της ανθρωπότητας. Όλοι συμφωνούμε στο γεγονός ότι πρέπει να ακούγονται όλες οι απόψεις. Η ελευθερία του λόγου είναι πολύ σημαντική για τις κοινωνίες. Ακόμα όμως και στην ελευθερία, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ακόμα και σε αυτήν υπάρχουν

περιορισμοί. Έχουμε όλοι αναρωτηθεί που πραγματικά τελειώνει η ελευθερία ενώ πολλοί έχουν παρεξηγήσει την έννοια της. Αυτές τις παρεξηγήσεις και τις καταχρήσεις θα εξηγήσω σε αυτό το άρθρο.

Πρώτα από όλα πρέπει να αναφέρουμε τον ορισμό. Πότε έχουμε πραγματική ελευθερία; Πραγματική ελευθερία λοιπόν, έχουμε όταν κάθε άνθρωπος μπορεί να εκφράσει ελεύθερα την άποψή του χωρίς να λογοκρίνεται από κανέναν και φυσικά εισπράττει τον ανάλογο σεβασμό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ελευθερία δεν πρέπει να υποστηρίζεται από νόμους ή από κάποιους αναγκαίους περιορισμούς.

Ο άνθρωπος έχει προσωπικότητα και θέλει να εκφράζει τις απόψεις του και τα πιστεύω του σε οποιοδήποτε ζήτημα. Όπου η ελευθερία διώκεται, οι κοινωνίες υποφέρουν και δυσανασχετούν. Η ιστορία έχει δείξει ότι όπου δεν υπήρχε ελευθερία, έγιναν επαναστάσεις για να αλλάξουν αυτές οι καταστάσεις. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα λοιπόν ότι η ελευθερία είναι αναγκαίο καλό.

Πόσοι από εμάς αλήθεια, είπαν «Γιατί νευριάζεις; Ελευθερία έχει καθένας μας.» και άλλα τέτοια παρόμοια; Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι πατάνε στην ελευθερία για να προσβάλλουν και να συκοφαντήσουν τον συνομιλητή τους! Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι είναι ελευθερία, έχουν μπερδέψει την ελευθερία με την ασυδοσία και φυσικά καταλήγουμε σε προσβλητικούς διαλόγους.

Ασυδοσία είναι αυτό ακριβώς που έγραψα προηγουμένως. Η κατάχρηση του δικαιώματος της ελευθερίας. Η ελευθερία είναι και πρέπει να είναι αποδεκτή, η ασυδοσία, σε καμία περίπτωση.

Μία πολύ σοφή ρήση λέει ότι «Η ελευθερία του ενός τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου.», το οποίο σημαίνει ότι με την κατάχρηση του δικαιώματος στην ελεύθερη άποψη, όπως παραδείγματος χάρη προσβάλλοντας και μειώνοντας τον συνομιλητή μας, του στερούμε την ελευθερία του και για αυτό τον λόγο υπάρχουν και οι νόμοι. Αν ένας πολίτης κάνει μήνυση σε κάποιον άλλον, επειδή ο τελευταίος τον πρόσβαλλε, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι εκείνος που έκανε την μήνυση, δεν είναι υπέρμαχος της ελευθερίας του λόγου, το αντίθετο μάλιστα.

Την επόμενη φορά που θα σας προσβάλλει κάποιος και μετά σας μιλήσει για ελευθερία λόγου, πείτε του ότι πρώτος εκείνος δεν σεβάστηκε την ελευθερία σας.