Τελευταίο άρθρο για τα διαδικτυακά αυτής της ομάδας
το σημερινό. Το θέμα δεν εξαντλήθηκε, θα επανέλθω.
Το διαδίκτυο είναι ένα μέσο, το οποίο έχει
βοηθήσει σημαντικά στη μαζική επικοινωνία των ανθρώπων. Το θέμα είναι βέβαια
ότι το ίντερνετ μας προσφέρει έναν μανδύα με τον οποίο μπορούμε να είμαστε
ανώνυμοι και αυτό
δυστυχώς οι χρήστες το εκμεταλλεύονται.
δυστυχώς οι χρήστες το εκμεταλλεύονται.
Τι εννοούμε όμως πρακτικά με αυτό; Η επικοινωνία
στο διαδίκτυο είναι απρόσωπη, κάτι που σημαίνει ότι ο χρήστης δεν είναι
υποχρεωμένος να δώσει τα πραγματικά του στοιχεία. Το μόνο που μπορεί να
φανερώσει την ταυτότητα ενός χρήστη, είναι η διεύθυνση IP, η οποία όμως είναι
μυστική και απόρρητη.
Ένα αντικειμενικό συν στην ανωνυμία που μας
προσφέρει το ίντερνετ, είναι το γεγονός ότι μας προστατεύει από επιτήδειους.
Δεν είναι λίγοι οι τρελοί που κυκλοφορούν στον κόσμο του διαδικτύου, για
παράδειγμα κυκλοφορούν πολλοί παιδεραστές. Φανταστείτε να ήξεραν στοιχεία
παιδιών που σερφάρουν στο διαδίκτυο από πρώτο χέρι. Η ανωνυμία δηλαδή μας
προσφέρει ένα δείκτη ασφαλείας.
Δυστυχώς όμως υπάρχουν και συνέπειες. Κυρίως στα
κοινωνικά δίκτυα οι χρήστες βάζουν ψευδώνυμο και όχι το πραγματικό τους όνομα
και την πραγματική τους φωτογραφία. Αυτό δεν είναι αθέμιτο, καλά κάνουν.
Εκμεταλλευόμενοι όμως την προστασία που έχουν καθώς και τον φόβο ότι δεν θα
υπάρξουν κυρώσεις, προχωράνε σε ύβρεις, προσβολή της προσωπικότητας του
συνομιλητή τους και πολλές φορές νομίζουν πως είναι κάτι ανώτερο. Αυτό έχει σαν
αποτέλεσμα να στεναχωριούνται χρήστες, να έχουμε πάλι βρισιές από εκείνους που
θίχτηκαν. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το διαδίκτυο εκτός από έναν υπέροχο κόσμο
επικοινωνίας, καταντάει και ζούγκλα όπου ο καθένας κάνει ό,τι θελήσει.
Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει κυρώσεις για αυτά που
λέγει ή πράττει, τότε θα μας εμφανίσει τον πραγματικό του εαυτό. Είναι μια καλή
ευκαιρία δηλαδή να μάθουμε με τι άνθρωπο μιλάμε, βέβαια στη ζωή κάτι δίνουμε
και κάτι παίρνουμε. Μπορεί να μάθουμε τον πραγματικό χαρακτήρα του ατόμου αλλά
όχι το ίδιο το άτομο, βλέπουμε δηλαδή το αληθινό πρόσωπο του χρήστη, χωρίς τον
χρήστη. Αν λοιπόν και στο διαδίκτυο συζητάμε χωρίς να προκαλούμε ή να
προσβάλλουμε, τότε αυτό σημαίνει ότι ξέρουμε πραγματικά τι είναι σεβασμός, σε
αντίθεση με αυτούς που βρίζουν έχοντας για προστάτη την ανωνυμία.
Αυτοί που κάνουν τους ανάγωγους επαναστάτες
βρίζοντας άτομα και τις οικογένειές τους, θα μπορούσαν να τα πουν αυτά βλέμμα
με βλέμμα; Να κοιτάξουν τον άλλον στα μάτια και να του συμπεριφερθούν όπως έκαναν
πίσω από μία οθόνη; Αγαπητοί αναγνώστες, θερμή παράκληση: Μη λέτε κάτι σε
κάποιον που δε θα το λέγατε μπροστά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου