Σ’ έξι παραγράφους φίλε, από καρδιάς

Όταν οι Σειρήνες κράζουν ή γλυκοκελαηδούν μην κλείνεις τα αυτιά σου, η δική σου θέληση θα σου θυμίσει πως με σεμνότητα και ταπεινότητα απλά πως πρέπει να βαδίσεις  στο μονοπάτι που εσύ θα χαράξεις.

Όταν νιώσεις αδύναμος ή φοβισμένος απέναντι στα νέα κύματα που ίσως είναι φουρτουνιασμένα και εχθρικά, η δική σου θέληση θα σου θυμίσει πως απλά ξεπερνάς τα όρια σου και άμεσα θα νιώσεις την χαρά που δάμασες μια ακόμα φουρτούνα.

Όταν κουραστείς, θυμώσεις ή απογοητευτείς που ενόσω κολυμπάς ο προορισμός απομακρύνεται, η δική σου θέληση θα είναι εκεί και πάλι να σου ψιθυρίσει, πως να γοητεύσεις και να γοητευτείς από την στιγμή, την στιγμή που γοργόνες, δελφίνια και γλάροι σε συντροφεύουν στο ταξίδι σου.

Όταν η στεριά φανεί στον ορίζοντα θα λυπηθείς και θα τρομάξεις γιατί το τέλος πλησιάζει, η δική σου θέληση θα σε κάνει να νιώσεις πως η στεριά είναι απλά το μεταβατικό στάδιο. Το στάδιο εκείνο που πατώντας γερά στα πόδια σου, θα ξεκινήσεις να αναζητάς τρόπο, για να ανοίξεις τα φτερά σου που ως τότε αγνοούσες.

Κι όταν οι πτήσεις θα ξεκινήσουν, η δική σου θέληση θα ορίσει το σκοπό σου. Η δική σου θέληση θα καταλάβεις,  πως είναι η ιερότητα του είναι σου, της ψυχής σου, που κάνει ταξίδια και προορισμούς απλές λέξεις που κάποτέ φοβήθηκες, αλλά τώρα ξέρεις.

Ξέρεις πως χωρίς τις σκέψεις αυτές θα ήσουν βολεμένος, βαλτωμένος και άπραγος μπρος στο μυστήριο της ζωής και δεν θα σε νοιάζει που το μυστήριο αυτό δεν έχει απαντήσεις σε όλα, θα σε νοιάζει που το έζησες κάθε στιγμή χωρίς δισταγμούς και φόβους.

Σε αυτές τις παραγράφους αν σκεφτείς είναι ικανές για όλα, για όλα όσα ονειρεύτηκες.

Καλό ταξίδι αν το τολμήσεις