H Eλλάδα στο «μάτι» του κακού...

Γράφει ο Ιερομ. Γεώργιος Καυσοκαλυβίτης στην Romfea.gr

Δικαίος Ιερας Σκήτης Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους

Όταν οι Έλληνες έφθασαν στα Ιεροσόλυμα αναζητώντας τον Ιησού, οι μαθητές Φίλιππος και Ανδρέας έσπευσαν να τον ειδοποιήσουν.

Εκείνη τη στιγμή ο Χριστός απεκρίθη με την ιστορική φράση «ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» (Ιω. 12,23)

Εκείνη τη στιγμή μπήκε η υπογραφή από τον ίδιο τον Θεό, ότι τούτο το Έθνος διαλέχθηκε για να φέρει εις πέρας την κοσμοσωτήρια αποστολή του Ευαγγελισμού του πλανήτη, μέσω της Ελληνικής γλώσσας και αφού πρώτα είχαν τοποθετηθεί οι βάσεις τρείς αιώνες πριν και επί Μεγάλου Αλεξάνδρου για να εξαπλωθεί ο Ελληνισμός σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο.

Όλα υπόκεινται στη Θεία Πρόνοια, πόσο μάλλον αυτό το Έθνος των Ελλήνων που χρίστηκε για μία μεγάλη αποστολή.

Αυτός είναι και ο λόγος που ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είπε ότι «Ο Θεός έδοσε την υπογραφή του δια την ελευθερίαν της Ελλάδος, δεν την παίρνει οπίσω».

Και γνώριζε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ότι αυτός ο λαός δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στο διάβα των αιώνων αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις που αφορούν την ίδια του την ύπαρξη, αλλά αυτός ο λαός καταφέρνει πάντα εις βάρος των δυνάμεων του κακού να θριαμβεύει.

Προφανώς αυτό το απαράμιλλο κατόρθωμα ενέπνευσε και το παραδοσιακό τραγούδι με τους στίχους «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά, μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά».

Και η Ελλάδα αυτή τη στιγμή «ξαποσταίνει». «Ξαποσταίνει» γιατί μπήκε στο μάτι του σατανά.

Γιατί εκείνος που μάχεται κάθε Θεϊκό, έχει φθονήσει αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του.

Αλήθεια αναρωτηθήκαμε γιατί τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα ή για να ακριβολογούμε στο «μάτι» του σατανά;

Δεν θα πω ποτέ ότι αυτός ο τόπος τιμωρείται από την οργή του Θεού ένεκα των αμαρτιών μας.

Ο Θεός έπλασε τον κόσμο από αγάπη. Αυτός που μισεί τον κόσμο είναι ο διάβολος.

Ο Άγιος Πορφύριος είπε κάποτε ότι θα δούμε το χάος ολοζώντανο μπροστά μας και θα πούμε «Όλοι πίσω, πλανηθήκαμε».

Και οι πρώτοι που πλανήθηκαν είναι εκείνοι που μας Κυβερνούν, και αυτοί που λένε ότι πιστεύουν και εκείνοι που δηλώνουν άθεοι, διότι στην εποχή της κρίσης όλοι τους έσπευσαν να δηλώσουν (νομίζουν λόγου χάριν) ότι θα συνεργαστούν και με το διάβολο για να σωθεί ο τόπος.

Ο διάβολος όμως φίλος δεν πιάνεται. Εξαπατά μέχρι να φέρει τον άνθρωπο στην απώλεια. Αλήθεια πόσο πλανηθήκαμε, όταν με τόση ευκολία στέλνουμε στον διάβολο κάθε τι που δεν μας αρέσει.

Μεγαλώσαμε με τις ελληνικές ταινίες του μεταπολέμου και κυρίως τις κωμωδίες, να είναι το «αή στο διάολο» το ψωμοτύρι του γέλιου.

Στην πραγματικότητα όμως είναι ο διάβολος που χορεύει από χαρά όταν ο Έλληνας προστρέχει στον διάβολο και όχι στον φυσικό του Πατέρα.

Μετά έρχεται η απελπισία όταν πλέον τίποτα δεν πάει καλά σε αυτή την πατρίδα. Γιατί όμως;

Θα προστρέξω στην παιδαγωγική ιστορία του Δίκαιου Ιώβ και εκεί προκύπτουν όλες οι απαντήσεις για την Ελλάδα του σήμερα. Πιστεύω ότι η Ελλάδα σήμερα δοκιμάζεται όπως ο Ιώβ.

Αυτός ο τόπος έχει από τότε που γνώρισε τον Χριστό διαμορφώσει τα χαρακτηριστικά του. Ο Αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός συνάντησε τον Χριστιανισμό και γεννήθηκε το Βυζάντιο, η Ρωμιοσύνη. Θεμελιώθηκε η πίστη, η ευσέβεια, η ευλάβεια, η αγάπη και η ενότητα των πρώτων αιώνων.

Σήμερα στα χαρακτηριστικά ενός Έθνους που είναι η γλώσσα, οι παραδόσεις και η θρησκεία του, τι αναγνωρίζουμε στο Έθνος μας;

Ας μην πάμε μακρυά, αλλά ας συγκρίνουμε την σημερινή Ελλάδα με την προπολεμική. Τότε που οι Έλληνες γέμιζαν με θάρρος τα βαγόνια και με μία εικονίτσα της Παναγίας την τσέπη τους για να πολεμήσουν στο μέτωπο του πολέμου.

Η Ελλάδα στο κέντρο του πλανήτη είχε και έχει τα πάντα. Όπως και ο Δίκαιος Ιώβ. Ανθρώπους αληθινούς, άμεμπτους, δίκαιους, Θεοσεβείς και μια γη πλούσια.

Οι Έλληνες πλάστηκαν όπως είπε και ο Άγιος Νεκτάριος ως ο οφθαλμός εις το σώμα της ανθρωπότητος.

Όμως ο διάβολος που φθονεί αυτή την ευεργεσία του Θεού στο πλάσμα του, ζήτησε την άδεια από τον Θεό για να πειράξει την Ελλάδα (όπως και τον Ιώβ) και να δείξει έτσι ότι οι Έλληνες πιστεύουμε στο Θεό μόνο για όσα καλά απολαμβάνουμε σε αυτή τη χώρα, ως δωρεά από τον ίδιο τον Θεό.

Ο Θεός επιτρέπει την δοκιμασία των Ελλήνων πρώτα για τη δική μας παιδαγωγία και όχι για τιμωρία και δεύτερον για να δείξει στο αντίθετο πνεύμα ότι οι Έλληνες, είναι έξω καρδιά, αγαπούν τον Θεό αληθινά, παρ’ όλα τα πάθη και τις αδυναμίες μας, αλλά είμαστε πάντα εκεί στη φωλιά του αληθινού και αγαπημένου μας Ιησού Χριστού.

Δέκα χρόνια κρίσης, φονικές πλημμύρες και πυρκαγιές «πῦρ ἔπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ» (Ιωβ 1,16), Εθνικά ζητήματα με τη Μακεδονία και το Αιγαίο και την Κύπρο και είμαστε ακόμη όρθιοι.

Αυτό εξοργίζει τον διάβολο και αναπαύει τον Θεό που βλέπει ότι οι Έλληνες στέκουν όρθιοι, προσεύχονται, ελπίζουν.

Ο διάβολος αφαίρεσε από τον Ιώβ τα πάντα, εκείνος όμως πάντα δοξολογούσε τον Θεό, διότι γνώριζε πολύ καλά ότι όλα όσα είχε, του τα είχε δώσει Εκείνος.

Κι αν εμείς οι νεοέλληνες αντιμετωπίζουμε όλες αυτές τις προκλήσεις σήμερα, είναι γιατί λανθασμένα όλα όσα έχουμε τα αποδίδουμε σε εμάς.

Ο Θεός επειδή αγαπά αυτό το λαό, δε στέλνει την οργή του, επιτρέπει όμως τον διάβολο να δείχνει το αληθινό του πρόσωπο και εμείς να προφυλαχθούμε και έτσι με αληθινή μετάνοια να επιστρέφουμε στον στοργικό μας Πατέρα.

Η δική μας στάση καθορίζει την πορεία του Έθνους, από τη μικρή μας οικογένεια μέχρι αυτούς που μας κυβερνούν. Έχουμε ότι επιλέγουμε. Έχουμε όμως και το φοβερό όπλο και πλεονέκτημα να προστρέχουμε στον αληθινό Θεό και να ζητούμε να μας βοηθήσει, να μας συγχωρέσει.

Σήμερα που όλη η Ελλάδα πονά για τις καταστροφικές πυρκαγιές της Αττικής, οφείλουμε να δούμε την ελπίδα μέσα στα αποκαΐδια, να ενωθούμε ως λαός και να καταφύγουμε στη φοβερά προστασία του Θεού. Να καταφύγουμε στην Κυρία Θεοτόκο που μεσιτεύει ασταμάτητα στον Υιό της για αυτό τον λαό.

Σήμερα που όλοι επιβουλεύονται αυτό τον τόπο και ο φόβος μοιάζει να συρρικνώνει την Πατρίδα μας δεν ανησυχώ. Όπως ο Άγιος Παΐσιος έλεγε ότι: ''Και ένας Χριστιανός Έλληνας να μείνει όρθιος, ούτε καν δύο, ο Θεός το σχέδιό Του θα το κάνει''.

Εμείς οφείλουμε να γίνουμε αυτός ο ένας ο Χριστιανός Έλληνας και αν το προσπαθήσουμε αληθινά θα γίνουμε πολλοί.

Και μέχρι να εκπληρωθεί το σχέδιο του Θεού, εμείς οι Έλληνες σαν τον Δίκαιο Ιώβ θα αναφωνούμε: «εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τοὺς αἰῶνας».(Ιωβ 1,21)