Σάββας Καλεντερίδης: Ολοκληρώνεται η συρρίκνωση του ελληνισμού και ήδη έχει αρχίσει η διάλυση της Ελλάδας

Σάββας Καλεντερίδης: Ολοκληρώνεται η συρρίκνωση του ελληνισμού και ήδη έχει αρχίσει η διάλυση της Ελλάδας

29 Ιουλίου 2018

Ιδιαίτερα μετά τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Αν. Θράκης, του Πόντου και της Μικράς Ασίας, που ολοκληρώθηκε με τη Μικρασιατική Καταστροφή, είναι σε εξέλιξη μια διαδικασία αποδυνάμωσης ή και εξάλειψης πληθυσμιακά, οικονομικά και πνευματικά ισχυρών ελληνικών κοινοτήτων από διάφορες περιοχές της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου, που ονομάζεται συρρίκνωση του ελληνισμού. Το φαινόμενο αυτό το είδαμε να εξελίσσεται, και στο πλαίσιο αυτό να

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 4 ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΠΥΡΚΑΓΙΑ

Επάνω στην επέτειο των 44 ετών της "αποκατάστασης" της Δημοκρατίας και 4 ημέρες πριν από τα 44α γενέθλια του Πρωθυπουργού, επήλθε καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι (4 γράμματα) Αττικής, ενώ αυτός βρισκόταν στην Ερζεγοβίνη για να βραβευτεί ως ειρηνοποιός.

Η πύρινη λαίλαπα δεν επέτρεψε στον πρωθυπουργό να παραλάβει το βραβείο, αναγκάζοντάς τον να επιστρέψει εσπευσμένα στην Ελλάδα.

Ο πρώτος τετρακτυϊκός αριθμός 4 δεσπόζει, εκφράζοντας την δύναμή του, 4 ημέρες πριν από την ολική έκλειψη της Σελήνης η οποία πραγματοποιείται στην 4.44΄ μοίρα του Υδροχόου, ζώδιο αέρος. Είναι ο αριθμός των τεσσάρων στοιχείων, ενώ στον ζωδιακό κύκλο ο Καρκίνος είναι το τέταρτο ζώδιο, υδάτινο με κυβερνήτη την Σελήνη. Η Γη είναι ο τέταρτος πλανήτης στην σειρά των επτά πλανητών της Αρχαιοελληνικής Αστρονομίας και το Πυρ το τέταρτο και ελαφρύτερο στοιχείο.

Διαδικασία καθάρσεως δια του Πυρός επί της Γης, υποβοηθούμενη εκ του Αέρος σε περιοχή Ύδατος, επηρεαζόμενη από την επερχόμενη Σεληνιακή Έκλειψη.

Τα τέσσερα στοιχεία συλλειτουργούν (καταστροφικά και καθαρτήρια) επί του υψίστου ενεργειακού πεδίου της Νέας Μάκρης, με έξαρση σε συγκεκριμένο σημείο της περιοχής, επονομαζόμενο από τους γνώστες, Μαγνητικό Μάτι.

Η θηλυκοποίηση των Δυτικών κοινωνιών και των Ελίτ

Αναρτήθηκε από Ιωάννης Φιλίστωρ Αυγούστου 30, 2013

Διαβάστε το στην Πηγή

Άρθρο του Alain De Benoist, Μετάφραση-σχόλια Αναστασίου Γιαννά.

Ο παιδίατρος Aldo Naouri γράφει: «Η κοινωνία υιοθέτησε ολοκληρωτικά, χωρίς όρια και ισορροπία, θηλυκές αξίες.». Το μαρτυρούν η υπεροχή της οικονομίας έναντι της πολιτικής, η κατανάλωση έναντι της παραγωγής, η υποχώρηση της εξουσίας σε σχέση με το «διάλογο», αλλά και το άγχος για την προστασία του «μωρού» (υπερεκτιμώντας την λέξη)• οι διαφημίσεις των εσωρούχων και οι εξομολογήσεις στα τηλεοπτικά σόου, η μόδα του ανθρωπισμού και η ελεημοσύνη διαμέσου της τηλεόρασης• η συνεχής έμφαση πάνω στα σεξουαλικά, αναπαραγωγικά και υγιεινιστικά  προβλήματα, η εμμονή της εμφάνισης και η περιποίηση του εαυτού• η θηλυκοποίηση ορισμένων επαγγελμάτων:

Κι αυτό είναι μια άποψη!

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΦΗΣΑΝ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΗ;

ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΒΕΣΗ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ!

Από παλαιότερη συμμετοχή του στρατού σε κατάσβεση πυρκαγιάς...

Ο οικονομολόγος Γιώργος Αδαλής: θέτει μερικά σοβαρά ερωτήματα που θα προσπαθήσουμε να τα μεταφέρουμε χωρίς τις έντονες εκφράσεις του που υπαγορεύονται από το πάθος και την δικαιολογημένη οργή του...

Ο εθισμός των γονέων στα social media βλάπτει σοβαρά τα παιδιά

Σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Michigan και το Πανεπιστήμιο του Illinois State η αλόγιστη χρήση των social media δημιουργεί στα παιδιά το αίσθημα της απόρριψης...

Από τότε που ήμασταν μικρά παιδιά, οι γονείς μας, μας έλεγαν συνέχεια να μην καθόμαστε μπροστά σε μία οθόνη, είτε αυτή ήταν τηλεόραση είτε ένα βιντεοπαιχνίδι, καθώς κάτι τέτοιο μπορούσε να μας αποξενώσει από τα άλλα παιδιά.

Το ίδιο συμβαίνει και τώρα, που εμείς ως γονείς, πλέον, συνηθίζουμε να μην επιτρέπουμε στα παιδιά μας την πολύωρη ενασχόληση τους με μία οθόνη.

H Eλλάδα στο «μάτι» του κακού...

Γράφει ο Ιερομ. Γεώργιος Καυσοκαλυβίτης στην Romfea.gr

Δικαίος Ιερας Σκήτης Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους

Όταν οι Έλληνες έφθασαν στα Ιεροσόλυμα αναζητώντας τον Ιησού, οι μαθητές Φίλιππος και Ανδρέας έσπευσαν να τον ειδοποιήσουν.

Εκείνη τη στιγμή ο Χριστός απεκρίθη με την ιστορική φράση «ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» (Ιω. 12,23)

Εκείνη τη στιγμή μπήκε η υπογραφή από τον ίδιο τον Θεό, ότι τούτο το Έθνος διαλέχθηκε για να φέρει εις πέρας την κοσμοσωτήρια αποστολή του Ευαγγελισμού του πλανήτη, μέσω της Ελληνικής γλώσσας και αφού πρώτα είχαν τοποθετηθεί οι βάσεις τρείς αιώνες πριν και επί Μεγάλου Αλεξάνδρου για να εξαπλωθεί ο Ελληνισμός σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο.

Επιτέλους τελείωσε ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος – του Ντμίτρι Όρλοφ

Σε άγνοια των περισσότερων ανθρώπων, ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος διεξάγεται για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Προηγήθηκε ο Ψυχρός Πόλεμος, ο οποίος τελείωσε όταν ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ παραδόθηκε στη Δύση, προκαλώντας τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας σε σύγχυση.

Παρά τη συνθηκολόγηση της Σοβιετικής Ένωσης, η Δύση δεν εγκατέλειψε ποτέ το σχέδιό της να καταστρέψει το Σύμφωνο της Βαρσοβίας με μέρος της πρώην ΕΣΣΔ και στη συνέχεια να κατακτήσει και να διαμελίσει τη Ρωσία.

ΔΩΡΕΑΝ και μαζικά δίνουν τα σπίτια τους στο Κράτος –

Δεν θα πιστεύετε όσα διαβάζετε

Στόχος της Ατζέντας 2030 είναι να μην υπάρχει περιουσία, αλλά όλα να ελέγχονται από το Κράτος ή τις πολυεθνικές.

Τι σημαίνει αυτό; Μεγαλύτερη εξάρτηση από την εξουσία και άρα λιγότερη ελευθερία.

Ο Δημοσθένης Λιακόπουλος, παρουσιάζοντας χρόνια τώρα το σχέδιο της Ατζέντας 2030, η οποία στοχεύει, μεταξύ άλλων, στην απόλυτη κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας, έκανε λόγο πως θα έρθει η ώρα που λόγω φόρων πολίτες θα ξεφορτώνονται τα ακίνητά τους, τα οποία θα περνούν στην παγκόσμια εξουσία, καθώς το κράτος, εκτός από ανοργάνωτο, χρωστάει παντού.

Ο μερακλής μάγειρας

Βάλε κι άλλο αλάτι

Η μαλθακοποίηση των αγοριών

Οι σημερινές μητέρες μεγαλώνουν τα αγόρια τους σαν τους άντρες που δεν θα θέλανε ποτέ να παντρευτούν... Από εκεί ξεκινάνε και τελειώνουν όλα..

Ίσως να ανήκω στη τελευταία γενιά αγοριών όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια στην αλάνα, την βρομιά, την αντιπαλότητα και το βουνό. Δεν υπήρχε μέρα που να μην επιστρέφω στο σπίτι βρόμικος και με εκδορές σε όλο το σώμα μου. Ιδιαίτερα την καλοκαιρινή περίοδο, ξεκινούσαμε από το πρωί τις δραστηριότητες και τελειώναμε αργά το βράδυ, ακούραστοι και ανεξάντλητοι από ενέργεια. Παίζαμε ποδόσφαιρο, ποδήλατο, καλαθοσφαίριση, κρυφτό, κυνηγητό και κάναμε κάθε λογής παιδικές μπαγαποντιές και αταξίες. Αρπάζαμε μούρα και δαμάσκηνα από τις αυλές, επισκευάζαμε μόνοι μας τα ποδήλατά μας, φτιάχναμε ξίφη από σανίδες και δόρατα από χοντρά κλαδιά και παλεύαμε μεταξύ μας.

H δίκη του Κολοκοτρώνη επιμελήθηκε ο δάσκαλος Κων/νος Κρεκούζος

Δυο εθνικοί ήρωες στο εδώλιο, Πολυζωίδης και Τερτσέτης αρνούνται να υπογράψουν την καταδικαστική απόφαση.

- Άδικα σε σκοτώνουν στρατηγέ….

- Γι’ αυτό λυπάσαι; Καλύτερα να σε σκοτώνουν άδικα, παρά δίκαια…

Ο διάλογος αυτός έγινε στις 26 Μάϊου του 1834 στο τζαμί του Ναυπλίου, ανάμεσα στον Κολοκοτρώνη και σ΄ένα από τα παλικάρια του που κέρωσε σαν άκουσε την καταδίκη του αρχιστράτηγου του Μοριά σε θάνατο για εσχάτη προδοσία.

Ο αυτοέλεγχος απομακρύνει τους ευφυείς από το Θεό

Μια νέα αμερικανική έρευνα έρχεται για πρώτη φορά να μελετήσει τη σχέση ανάμεσα στη θρησκεία και τη νοημοσύνη και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι πιστοί και θρησκευόμενοι άνθρωποι έχουν χαμηλότερη νοημοσύνη κατά μέσο όρο σε σχέση με τους άπιστους και άθεους.

Οι ψυχολόγοι, με επικεφαλής τον καθηγητή Μάιρον Ζάκερμαν του πανεπιστημίου του Ρότσεστερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κοινωνικής ψυχολογίας «Personality and Social Psychology Review», σύμφωνα με την Indepedent αξιολόγησαν συγκριτικά όλες τις δημοσιευμένες έρευνες πάνω στο ζήτημα.

Από τις συνολικά 63 μελέτες, που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1928- 2012, οι 53 κατέληξαν στο συμπέρασμα

Επιστρατεύσεως επέτειος

Με έπιασε το Πατριωτικό μου

Διαβάστε εδώ τους λογισμούς μου το 2010 

Τα διαβάζεις αυτά, Αλέξη; Σταυρούλα Παπαγεωργίου

Τα διαβάζεις αυτά, Αλέξη Σαν και σένα; Ούτε κατά διάνοια!

19 Ιουλίου 2018 Σταυρούλα Παπαγεωργίου

Κολίντα Γκραμπαρ- Κιταρίκοβιτς.

Πρόεδρος της Κροατίας.

Πολλοί (μαζί κι εγώ) την χλευάσαμε για τις αγκαλιές και τα φιλιά αλλά με ενημέρωσε φίλη Σερβίδα ότι είναι στην πραγματικότητα πάντα πολύ διαχυτική και αληθινή που πολλές φορές παρεξηγείται.

Διαβάστε τι έκανε η μαντάμ.

ΕΦΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΤΕΚΕ, 1933, ΠΕΤΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΜΒΥΣΗΣ

Η Χθεσινή ανάρτηση άρεσε υπερβολικά θεωρήστε την σημερινή ως συνέχεια της.

Επιθεωρησιακό νούμερο. Σύνθεση του Γιώργου Καμβύση. Ηχογραφήθηκε το 1933. Ερμηνεύουν οι Πέτρος Κυριακός, Γιώργος Καμβύσης και άγνωστοι. Ορχήστρα με μπαγλαμά, αρμόνικα και κιθάρα. Δίσκος HMV AO-2064. Στην ηχογράφηση συμμετείχαν φιλικά ο Μάρκος Βαμβακάρης με το Γιώργο Μπάτη, οι οποίοι την ίδια ημέρα βρίσκονταν στο χώρο της ηχογράφησης για τα τραγούδια του Μάρκου “ΟΠΟΥ ΜΠΑΙΝΩ ΜΕ ΚΟΙΤΟΥΝΕ” και “ΜΑΡΚΟΣ Ο ΣΥΡΙΑΝΟΣ”. Ο Τσικρικόνης ήταν υπαρκτό πρόσωπο και πιθανόν είχε τεκέ στη Θεσσαλονίκη (Κώστας Βλασίδης: Σπάνια κείμενα για το ρεμπέτικο 1929-1959, εκδόσεις Εικοστού Πρώτου, 2006). Τα σκίτσα προέρχονται από το κόμικ του David Prudhomme

Πέτρος Κυριακός - Το λεξικό του μάγκα (1932)

Μαγκιά ξεγυρισμένη και τραγουδημένη εδώ.  

- Κεσάτια μωρέ βλάμη κι άμα δεν έχει δουλειά, δεν έχει αλισβερίσι

-Τι θα πει αλισβερίσι

-Καλαμπαλίκι μωρ  αδερφέ

-Μας φώτισες

-Ε άμα δεν αντίζεσαι τα σέα και τα μέα, γίνου λαγός και πούλευε

-Μα τι γλώσσα είναι αυτή

-Αυτή αδερφέ μου είναι το ησπεράλντο, το λεξικό του μάγκα

Κι από ενθάδε κι εμπρός όλη η Ελλάδα θα ξηγιέται μ αυτό το βιολί

Και τώρα δώσε βάση για να φωτιστείς, να μη μείνεις στραβός:

Οι απίστευτες συμπτώσεις στις δολοφονίες δύο προέδρων των ΗΠΑ και της 11ης Σεπτεμβρίου

Ο Αβραάμ Λίνκολν εκλέχτηκε στο Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών το 1846. Μιλάμε ίσως για τον καλύτερο πρόεδρο των ΗΠΑ, που τον δολοφόνησαν. Φοβερά πράγματα, κι αν δεν τα προσπεράσεις, αλλά κάπως τα ψάξεις, είναι εύκολο να τρελαθείς.

Ο επίσης δολοφονημένος, την ίδια ημέρα, 22 Νοεμβρίου του 1963, πρόεδρος των ΗΠΑ Τζών Κένεντυ, καλός πρόεδρος κι αυτός, εκλέχτηκε στο Κογκρέσο το 1946. Η σύμπτωση. Ο Abraham Lincoln το 1846, ο John Kennedy το 1946.

Ο Λίνκολν έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ το 1860 και ο Κένεντυ το 1960. Με επτά γράμματα είναι το επίθετο των δυο δολοφονημένων. Lincoln, Kennedy.

Οι αρετές του Γέροντα

Ο Γέροντας, όπως και κάθε άρχοντας, δεν πρέπει να ξεχωρίζει από την επιθυμία των τιμών, αλλά από τις, αρετές. Η ζωή του να είναι τόσο ενάρετη και αδιάβλητη, ώστε να μην μπορεί να την αμαυρώσει καμιά κατηγορία.

Δεν μπορεί να κυβερνήσει και να καθοδηγήσει κανείς άλλους, ΑΝ δεν έχει τη δύναμη να ρυθμίζει τον ψυχικό του κόσμο και τη συμπεριφορά του και αν δεν είναι σε θέση να άρχει και να άρχεται.

Η πρώτη αρετή του αληθινού  Γέροντα είναι η αγάπη και η φιλοστοργία. Πιστεύει ότι αποτελεί ένα σώμα με τους μαθητές του, γι’ αυτό και την προκοπή τους τη θεωρεί δική του επιτυχία. Οι παρεκτροπές και οι πτώσεις των μαθητών του τον κάνουν να πονά και να θλίβεται.

Ο καλός  Γέροντας είναι άνθρωπος αυταπαρνήσεως και θυσίας. Παραβλέπει τα δικά του συμφέροντα και φροντίζει για τα προβλήματα των μαθητών του.

Ποτέ της δεν έκανε κήρυγμα στο γιο της…

Σηκωνόταν κάθε πρωί και πριν κάνει οτιδήποτε άλλο κατευθυνόταν προς το προσκυνητάρι. Έκανε τον σταυρό της, αργά, ευλαβικά. Έπιανε με το δεξί της χέρι το μικρό ποτηράκι που χρησιμοποιούσε για καντήλι το έφερνε στο αριστερό της χέρι και ξανάκανε το σταυρό της.

Το άφηνε απαλά πάνω στο τραπέζι που βρισκόταν εκεί δίπλα, άνοιγε μια μικρή μπιζουτιέρα που μέσα αντί για χρυσαφικά είχε θυμίαμα, καρβουνάκια, φυτιλάκια. Πρόσθετε λίγο λάδι, άλλαζε το φυτιλάκι, το άναβε ψέλνοντας το «Άξιον εστίν», το πετούσε και πάλι στο κέντρο του προσκυνηταριού.

Τα περιστέρια που πίστεψαν ένα γεράκι

Ένα γεράκι κάποτε είχε βάλει στο μάτι ένα κοπάδι περιστέρια. Προσπάθησε πολλές φορές να τα πιάσει ορμώντας πάνω τους, μα εκείνα πρόφταιναν να χωθούν στον περιστερώνα τους.

– Μάλλον βλέπουν τη σκιά μου, όταν πέφτω πάνω τους κι έτσι προλαβαίνουν και κρύβονται.

Αλλά και τη μέρα που είχε συννεφιά και περίμενε πως δε θα μπορούν να το καταλάβουν, τα περιστέρια μας κρύφτηκαν μια χαρά στο σπιτάκι τους και η επίθεση πήγε τζάμπα και πάλι.

Η πείνα όμως του γερακιού μεγάλωνε και μαζί μεγάλωνε κι η πονηριά του.

Σκέψεις αναφορικά με το αν ο άγαμος κλήρος (και ο μοναχισμός) απέχει ουσιωδώς από τα του εγγάμου βίου

Τρίτο και τελευταίο άρθρο επί του θέματος.

Γράφει ο Παναγιώτης Γ. Παύλος | Τμήμα Φιλοσοφίας, Πανεπιστήμιο του Όσλο στην Romfea.gr

Αφορμή για το σύντομο αυτό σημείωμα στάθηκε το κείμενο ''Αρκεί άραγε μόνο η γνώση;'' του π. Χρήστου Αιγίδη, που δημοσιεύθηκε στη Romfea.gr, την Δευτέρα, 9 Ιουλίου 2018.

Ως αιτία, στέκεται η συχνά απαντώμενη από τον γράφοντα αντίληψη περί του ότι ο άγαμος κλήρος (ή/και ο μοναχισμός) δεν είναι σε θέση να γνωρίζει, κι επομένως να συμβουλεύει ορθά και επαρκώς τους εγγάμους, καθότι είναι άμοιρος των ιδιαζουσών συνθηκών και των προκλήσεων που ο έγγαμος βίος παρουσιάζει.

Αρκεί άραγε μόνο η γνώση; Γράφει ο π. Χρήστος Αιγίδης

Αφορμή για τις σκέψεις που θα ακολουθήσουν στάθηκε η είδηση για την πραγματοποίηση Σεμιναρίου Επιμόρφωσης των Κληρικών μιας Μητροπόλεως της Πελοποννήσου, σχετικά με θέματα της οικογένειας και του γάμου.

Μια εισήγηση είχε θέμα «Η ισορροπία της οικογένειας μετά την αναχώρηση των παιδιών» που πραγματοποίησε ένας διακεκριμένος Εισηγητής – Κληρικός, που όμως είναι ΑΓΑΜΟΣ.

Θα ήθελα εξ’ αρχής να σημειώσω δυο πράγματα για να προλάβω τυχόν λανθασμένες εντυπώσεις ή παρανοήσεις:

Η ισορροπία της οικογένειας μετά την «αναχώρηση» των παιδιών

Μεγάλο το κείμενο, αύριο η απάντηση 

Του Aρχιμ. Ιακώβου Κανάκη στην Romfea.gr

Είναι αλήθεια ότι η οικογένεια αποτελεί ένα σημαντικό κύτταρο της κοινωνίας. Βοηθάει όλα τα μέλη της να ανατραφούν με πνευματική υγεία και ισορροπία. Αυτό όμως συμβαίνει όταν είναι «πραγματική» οικογένεια, το οποίο όμως δεν είναι τόσο σύνηθες στις μέρες μας.

Ξέρετε, το πρόσωπο του άνδρα, της γυναίκας, των παιδιών, των παππούδων έχουν έναν ξεχωριστό ρόλο στην κάθε οικογένεια, άρα και στην διαπαιδαγώγηση των μελών της. Η οικογένεια συμβάλει στην κοινωνικοποίηση των προσώπων (είναι μια μικρή κοινωνία) και στην διαμόρφωση της ταυτότητας και του χαρακτήρα του κάθε μέλους της.

Απόσπασμα από συνέντευξη του Ν. Καζαντζάκη στον Pierre Sipriot, Γαλλική Ραδιοφωνία

“Όσο πιο μακρυά είμαστε από την πατρίδα μας, τόσο περισσότερο τη σκεφτόμαστε και τόσο περισσότερο, την αγαπάμε.

Όταν βρίσκομαι στην Ελλάδα βλέπω τις μικρότητες, τις ίντριγκες, τις ανοησίες, τις ανεπάρκειες των αρχηγών, τη μιζέρια του λαού. Όμως από μακρυά δεν βλέπουμε τόσο ευδιάκριτα την ασκήμια και έχουμε περισσότερη ελευθερία να πλάσουμε μια εικόνα της πατρίδας αντάξια ενός ολοκληρωτικού έρωτα.

Να γιατί δουλεύω καλύτερα

Ο ρόλος της δυστυχίας Emmy van Deurzen

Τι συμβαίνει λοιπόν με τη δυστυχία; Πρέπει να την υπομένουμε; Πρέπει να την ανεχόμαστε και να έχουμε στόχο να την ξεπεράσουμε; Πρέπει να την αποφεύγουμε σα συμφορά, ή μήπως να την πολεμάμε σαν εχθρό;

Η απάντηση είναι απλή και αδιαμφισβήτητη: δεν μπορούμε να αποφύγουμε τη δυστυχία, με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο δεν μπορούμε να αποφύγουμε το αντίθετό της. Όσο ευχάριστη κι αν ήταν η μέρα μας, θα φτάσει ένα ακόμα δειλινό. Ο ήλιος πάντα δύει και η ζεστασιά του φεύγει. Καθώς η μέρα διαδέχεται τη νύχτα, έτσι και η νύχτα διαδέχεται τη μέρα, είτε μας αρέσει είτε όχι: μαθαίνουμε να ζούμε και με τα δύο, μαθαίνουμε να μη λαχταράμε τη συνεχόμενη ηλιοφάνεια ή να αποφεύγουμε το σκοτάδι.

Αυτό που μπορούμε, ωστόσο, να κάνουμε, είναι

Όχι στο αυτομαστίγωμα!

Οι αποτυχίες πληγώνουν τον εγωισμό μας. Όμως μας κάνουν να αλλάζουμε, να αναθεωρούμε τους στόχους μας και τελικά να ανακαλύπτουμε για τον εαυτό μας πράγματα που καμία εύκολη ή πρόσκαιρη επιτυχία δεν μπορεί να μας προσφέρει.

Ξεκινάμε κάθε μας καινούργιο βήμα στη ζωή ελπίζοντας ότι θα πετύχει. Τις περισσότερες φορές κάνουμε τα πάντα, προετοιμαζόμαστε, εξοπλιζόμαστε, έτσι ώστε να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πιθανότητες να καταφέρουμε αυτό για το οποίο μοχθούμε. Κι όμως, κάποιες φορές στο τέλος του δρόμου μάς περιμένει η αποτυχία. Είναι μία από τις πιο βασικές εμπειρίες της ζωής, η οποία, αν και επώδυνη -τραγική κάποτε-, δεν παύει να είναι αναγκαία και αναπόφευκτη. Και για όποιον ξέρει να «χάνει», μπορεί να είναι το σκαλοπάτι για μια «καινούργια» ζωή.

Δεισιδαιμονίες και πλάνες: Ποιες είναι, ώστε να τις αποφεύγουμε;

«Εγώ είμαι πολύ θρήσκος άνθρωπος. Να φανταστείτε ότι ποτέ δεν αρχίζω κάποια εργασία ημέρα Τρίτη». Η άγνοια και η σύγχυση είναι προφανής.

Προσπαθήσαμε να μαζέψουμε υλικό για διάφορες δεισιδαιμονίες και προλήψεις που ταλαιπωρούν τον άνθρωπο, αλλά διαπιστώσαμε ότι είναι τόσες πολλές που είναι αδύνατον να αναφερθούν όλες εδώ.

Η εμπειρία της σιωπής

Κάποτε ένας νεαρός επισκέφθηκε έναν ερημίτη. Ήθελε να μάθει και να ρωτήσει πολλά… Τον ξάφνιασε, όμως, η σιωπή του ερημίτη και η απροθυμία του να συνεχίσει τη φλύαρη συζήτηση.

Ο νεαρός ενοχλημένος τον ρώτησε μάλλον πειρακτικά:

«Γέροντα, αλήθεια, τι έχετε μάθει από τη ζωή σας στα τόσα χρόνια σιωπής;»

Ο γέροντας χωρίς να δώσει απάντηση, έριξε τον κουβά στο παρακείμενο πηγάδι και τον ανέσυρε γεμάτο όσο πιο βίαια μπορούσε.

«Κοίταξε μέσα στο πηγάδι, είπε στο νεαρό, και πες μου τι βλέπεις.»

Ο νεαρός κοίταξε με προσοχή και είπε:

«Δυστυχώς δεν μπορώ να δω τίποτα!»

Ύστερα από λίγα λεπτά σιωπής ο ερημίτης του ξανάπε:

20 Τρόποι να Αναγνωρίσετε έναν Αληθινά Καλό Σύντροφο Ζωής

Λίζα Βάρβογλη, ψυχολόγος και συγγραφέας

Θέλετε να ξέρετε αν είναι το σωστό άτομο για εσάς;  Τσεκάρετε αν έχει τα περισσότερα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά!

Ναζίμ Χικμέτ – Ο Χιζίρης

Μια φορά κι έναν καιρό ήτανε ένας βασιλιάς. Μια μέρα λοιπόν βγάζει τελάληδες και λέει στούς υπηκόους του:

– Όποιος μου βρει και μου φέρει τον Χιζίρη θα του κάνω ότι μου ζητήσει.

Ποιος μπορούσε όμως να ’βρει τον Χιζίρι; Γιατί ο Ριζάρης κατέβαινε στον κόσμο μια φορά το χρόνο στη γιορτή του Χιντρελέζ και δεν φτάνει μόνο αυτό, μα σαν κατέβαινε παρουσιαζότανε μονάχα στους καλόψυχους ανθρώπους! Κι όποιος τον έβλεπε μπροστά του ζητούσε ό,τι επιθυμούσε. Κι ο Χιζίρης εκτελούσε αμέσως την επιθυμία του. Πως ήταν λοιπόν μπορετό να βρούνε τον Χιζίρη μόνο και μόνο επειδή το θέλησε ο βασιλιάς…

Μεγαλώνοντας, ξεχνάμε Εύη Νικολοπούλου, ψυχολόγος

Μεγαλώνοντας απομακρυνόμαστε. Απομακρυνόμαστε από τον επαναστατημένο εφηβικό εαυτό μας, από τα όνειρα μας. Απομακρυνόμαστε από τους γνωστούς και τους φίλους μας, απομακρυνόμαστε από τα έξω, από τις πολλές συνάφειες και συγκεντρώσεις. Οι φίλοι γίνονται γνωστοί και οι γνωστοί ξένοι.

Μεγαλώνοντας χάνουμε. Χάνουμε τις συνήθεις μας, χάνουμε τα στέκια μας. Χάνουμε τον προσανατολισμό μας, χάνουμε την οικειότητα, χάνουμε την αγάπη. Χάνουμε το μέτρημα των συναισθημάτων που εξαφανίστηκαν κάπου στο βάθος του χρόνου.

Το σοφό σπουργίτι

Mια μέρα ο Χότζας τσάκωσε με τις ξόβεργες που είχε βάλει στο φράχτη του ένα καλοθρεμμένο σπουργίτι και σκεφτόταν πώς θα το μαγειρέψει για να το φάει.

Όμως το σπουργίτι, τον κοίταξε στα μάτια, του μίλησε με ανθρώπινη φωνή και του είπε: «Ούτε καν να το σκεφτείς να με φας»! Ο Χότζας τα ‘χασε που ένα σπουργίτι μπορούσε να μιλάει και το είπε. «Δεν είμαι απλό σπουργίτι», του είπε τότε εκείνο, «είμαι Δάσκαλος, Χότζας δηλαδή, ανάμεσα στα πουλιά κι αν με αφήσεις ελεύθερο θα σου δώσω τρεις πολύτιμες συμβουλές».

Περί αλήθειας:

Όλο και περισσότερο συνειδητοποιώ ότι σχεδόν καμία από τις σκέψεις που κάνουμε δεν μας ανήκει. Στην πραγματικότητα, όλες μας τις σκέψεις τις έχουν κάνει αμέτρητοι άλλοι άνθρωποι πριν από μας.

Κι ωστόσο, θα σας έχει τύχει πράγματα που θεωρητικά γνωρίζατε να παίρνουν άλλο νόημα μέσα από ένα βίωμα, μια εμπειρία και τότε μια φράση πολλάκις ειπωμένη να αντηχεί στα αυτιά σας διαφορετικά και να έρχεται να συμπυκνώσει μέσα σε λίγες λέξεις μια βιωμένη «αλήθεια». Και αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε μια σκέψη, μια ιδέα και ένα βίωμα- ότι μπορείς πια να διεκδικείς την ιδιοκτησία του, γιατί το βίωμα είναι αποκλειστικά δικό σου και είναι μοναδικό- ακόμα κι όταν δανείζεσαι τα λόγια κάποιου άλλου για να το περιγράψεις…

Απλά μαθηματικά

Πόσο αλλάζει τη ζωή μας _ Κρουστάλλη Δήμητρα

Ρομπότ και τεχνητή νοημοσύνη δοκιμάζουν τις κοινωνικές, πολιτικές, στρατιωτικές και γεωπολιτικές σχέσεις και επαναπροσδιορίζουν τη σχέση ανθρώπου – μηχανής.

Όταν το 1843, η κόμισσα Αντα Λάβλεϊς, μοναδικό νόμιμο τέκνο του λόρδου Βύρωνα και εξαίρετη μαθηματικός, αντάλλασσε επιστολές με τον Τσαρλς Μπάμπατζ, τον «πατέρα» του ηλεκτρονικού υπολογιστή, για την «αναλυτική μηχανή» και πρότεινε το πρώτο πρόγραμμα υπολογιστή, η εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης ήταν κάτι άπιαστο για τον ανθρώπινο νου. Και όμως, 174 χρόνια αργότερα οι αναπτυγμένες χώρες συζητούν για τις επιπτώσεις της χρήσης των ρομπότ στην καθημερινότητα, για τις αλλαγές που θα επέλθουν στην αγορά εργασίας, για το πώς θα διαμορφωθεί η σχέση ανθρώπου και μηχανής, Δηλαδή για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση.

Πως καλλιεργείται η αξία της υπομονής στα παιδιά;

Η υπομονή είναι αρετή, ακούνε συχνά τους μεγάλους να λένε αλλά δυσκολεύονται να το κάνουν πράξη. Ας το παραδεχτούμε όμως, σε κανέναν μας δεν αρέσει να περιμένει – πόσο μάλλον τα μικρά παιδιά που είναι από τη φύση τους ανυπόμονα, δεν έχουν μάθει ακόμα γιατί η υπομονή είναι σημαντική και ούτε έχουν αναπτύξει τις δεξιότητες εκείνες που χρειάζονται για να το πράξουν με επιτυχία.

Τα μικρά παιδιά ζουν τη στιγμή και θέλουν τα πράγματα “τώρα”, και επειδή δεν έχουν κατακτήσει πλήρως τη γλώσσα ή δεν έχουν την εμπειρία να καταλάβουν γιατί ή πότε τα πράγματα που θέλουν θα καταστούν διαθέσιμα ή πραγματοποιήσιμα, η υπομονή αποτελεί πραγματική πρόκληση. Παρόλα αυτά, η διδασκαλία της είναι σημαντική γιατί θα χρειαστεί τόσο στο σχολείο όσο και στη ζωή γενικότερα!