Η θρησκοληψία είναι διαταραχή

Πέρασε η πρώτη Καθαρή εβδομάδα των Νηστειών και σήμερα Κυριακή της Ορθοδοξίας επιστρέφοντας στην ρουτίνα,  σκέφτηκα να μοιραστώ μερικές σκέψεις που ενίοτε με προβληματίζουν αλλά πάντα παραμένουν αναπάντητες.

Μήπως τελικά χρησιμοποιούμε αυτήν την περίοδο της νηστείας και αυξημένης προσευχής που όρισε η Εκκλησία, ως προετοιμασία για το Άγιο Πάσχα, για να προβάλουμε την θρησκοληψία που μας διακατέχει, επιδιώκοντας την καταξίωση σε ένα περιορισμένο περίγυρο (περισσότερο χριστιανών από τους άλλους)  αναζητώντας την αυτοδικαίωση ή ακόμα χειρότερα ενισχύοντας το φαινόμενο των εσχάτων χρόνων, αυτό του θρησκευτικού τουρισμού.

Τι νόημα έχει να φορτωνόμαστε στα λεωφορεία για να πάμε στο τάδε ή το δείνα Μοναστήρι να ακούσουμε λέει τους Χαιρετισμούς ή να κοινωνήσομε το Πρωτοκύριακο. Μήπως άλλα γράμματα διαβάζει ο Παπάς της Ενορίας μας;

Στην Σάμο μετράνε την επιτυχία ενός θρησκευτικού πανηγυριού με το πόσα καζάνια Γιορτή, (τοπικό έδεσμα) μοιράστηκαν, στην Κρήτη η επιτυχία μετράτε με την ποσότητα των άρτων που ευλογήθηκαν, στα Μοναστήρια τα τελευταία χρόνια το τονίζω τα τελευταία χρόνια κάνουν σύγκριση της επιτυχίας των Χαιρετισμών ή των Σαρακοστιανών Κυριακών με το πόσα λεωφορεία ήρθαν. Σαν να είναι Σουξέ οι Χαιρετισμοί.

Ένα μικρό απόδειπνο είναι με κανόνα το οποίο κάναμε τελικά θέαμα. Όλο τον χρόνο εκτός της Μεγάλης Σαρακοστής διαβάζουμε το ίδιο απόδειπνο και περιλαμβάνεται σ’αυτό  και οι 24 οίκοι που απαγγέλουμε στην Θεοτόκο τμηματικά στις τέσσερες πρώτες εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.

Σε αυτήν την κατανυκτική περίοδο κάθε μέρα διαβάζουμε το Μεγάλο απόδειπνο και ψάλουμε κανόνα από το Θεοτοκάριον, που είναι οι (Χριστιανοί) κάθε μέρα;

Οι Πατέρες λένε πως: «Τα άκρα είναι του διαβόλου» τα κάθε λογής «άκρα». Καθήστε λοιπόν στις ενορίες σας ή εκεί που εκκλησιάζεστε συνήθως και μην περιφέρετε την θρησκοληψία σας  εδώ και κεί, ικανοποιώντας πρωτίστως τον εγωισμό σας και δευτερευόντως χαλώντας τον προγραμματισμό και την ησυχία του κάθε Μοναστηριού για την φιλοξενία σας.