Τρύγος

Σε μια από τις σελίδες που επισκέπτομαι κάθε μέρα κατά την περιπλάνηση μου στο διαδίκτυο, «στα νέα ελληνικά σερφάρισμα», είναι η Βήμα ορθοδοξίας. Εκεί εντόπισα ένα κείμενο μικρό για το τρύγο και τις συμβουλή του παππού, το οποίο μεταφέρω εδώ αυτούσιο.

Η ΣΟΦΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ

π. Λίβυος

Τα καλοκαίρια πηγαίναμε οικογενειακώς στο χωριό, να τρυγήσουμε τα αμπέλια του παππού. Ο πατέρας η μάνα και τα δυο μου αδέλφια. Ο παππούς πάντα μας έδινε μια αρχική συμβουλή:

 «θα κόβεται τα σταφύλια και δεν θα κοιτάτε ποτέ το τέλος του αμπελιού. Θα κοιτάτε μονάχα την κουρμούλα που κόβεται, διαφορετικά θα απογοητευθείτε». Αυτή την απλή αλλά γεμάτη σοφία συμβουλή του παππού, την χρειάστηκα πολλές φορές στην ζωή μου. Γιατί κατάλαβα ότι κι η ζωή είναι ένα αμπέλι, που δεν χρειάζεται να κοιτάς το μέλλον, αλλά το τώρα, το εδώ, το σήμερα. Να κάνεις βήματα και να προχωράς όπως είσαι, κι ας μην είσαι τέλειος. Να περπατάς, βήμα βήμα,όσο και όπως μπορείς. Να μην σκέφτεσαι, ούτε να αναλύεις, πόσα χιλιόμετρα χρειάζεται να περπατήσεις, μα το ένα βήμα που πρέπει να κάνεις… Μοναχα έτσι θα φτάσεις στον τερματισμό, όταν τον ξεχάσεις και ζήσεις την διαδρομή...

Τα γραφόμενα με βάλανε σε σκέψεις και σε συνδυασμό με το γεγονός πως εχθές κλήθηκα να σαραντίσω ένα  βρέφος, παρομοίασα την ζωή του ανθρώπου με το αμπέλι. Ένα ωραίο νεαρό ζευγάρι με το βλαστάρι στα χέρια είναι από τις πιο θελκτικές εικόνες που συναντάει κανείς στο διάβα της ζωής του. Ζήτησα να το πάρω στα χέρια για να κάνω τον εκκλησιασμό του, και η μάνα μου το έδωσε με την προτροπή «πρόσεχε το κεφαλάκι του» χαμογέλασα αυθόρμητα, προφανώς ήταν τι πρώτο της παιδί και πρόσεξα το κεφαλάκι του. Μετά την απόλυση ανταλλάξαμε δύο κουβέντες για ευχές και είπα:

-Ξέρεις πόσα κεφαλάκια πρόσεξα; Πόσα παιδάκια περάσαν από αυτά τα χέρια και πόσα με κατούρησαν;

Με την αίσθηση ακόμα του βρέφους βγήκα στην αυλή και προσγειώθηκα απότομα. Είδα έναν εργάτη να κουβαλάει κοπριά με το καρότσι. Το πρόσωπο του ηλιοκαμένο και αυλακωμένο από τις ρυτίδες, το βήμα του σταθερό και τα χείλη του σφραγισμένα. Δουλεύει τέτοια ώρα για να αυξήσει το εισόδημα του αφού  η πρωινή δουλειά δεν επαρκεί.

Από την κορμούλα  έπεσα στο παλιάμπελο, δεν κοιτάχτηκα στον καθρέπτη για  να μην δω και το ρημάμπελο και απογοητεύω τελείως.

Ένα αμπέλι λοιπόν η ζωή μας που κάποιος άλλος μας εμφύτεψε και πρέπει να το διαχειριστούμε. Ανάλογα με την καλλιέργεια είναι και το αποτέλεσμα του τρύγου. Αν το σκάψουμε, αν το κορφολογήσουμε, αν το λιπάνουμε,  αν, αν, αν. Και αν το παρατήσουμε στην τύχη του; Θα τρυγούμε κάθε χρόνο και λιγότερα μέχρι να ξεραθεί τελείως.