Όπως κλείνουνε, όπως σβήνουνε
τα τριαντάφυλλα κει δα
έτσι κλείσανε και τα μάτια σου
του Νοέμβρη μια βραδυά
Κι όπως φθινοπωριάζει
φύλλο η καρδιά μου μοιάζει
ένα πεσμένο φύλλο
άνθρωπος δίχως φίλο
σπίτι που δε γιορτάζει
Τώρα δίπλωσες, τώρα σταύρωσες
τις φτερούγες σου αητέ
όλα τα `λεγα, πως θα ορφάνευα
δεν το πίστευα ποτέ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου