«Ενώ εσύ μου φώναζες…» Ένα κείμενο γροθιά για όλους τους γονείς!

Πολλές φορές σαν γονείς, ξεχνάμε ότι έχουμε απέναντί μας ένα παιδί που το μόνο που θέλει είναι αγάπη από εμάς. Τα οικονομικά προβλήματα, τα νεύρα της δουλειάς και το άγχος της επιβίωσης μας κάνει να ξεχνάμε το πιο σημαντικό πράγμα στο κόσμο.

Ποιο είναι αυτό; Ο τρόπος μας και η συμπεριφορά μας απέναντι στο παιδί μας. Διαβάστε το συγκλονιστικό κείμενο της Κατερίνας Μάλλιου.

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να σε φοβάμαι…

Ενώ εσύ μου φώναζες, τραυμάτιζες την αυτοπεποίθηση μου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν είχα αξιοπρέπεια επειδή ήμουν μικρός…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων πού πάνε να εξομολογηθούν:

Η πρώτη κατηγορία, περιλαμβάνει αυτούς πού πάνε για πρώτη και τελευταία φορά, χωρίς απόφαση μετάνοιας και βρίσκονται στο εξομολογητήριο από περιέργεια. Μετά οι περισσότεροι χάνονται.

Σπάνια μπορεί κάποιοι απ’ αυτούς, καλοπροαίρετοι, να προστρέξουν ξανά στο ευλογημένο Μυστήριο. Εδώ σ’ αυτές τις ψυχές δεν υπάρχει μετάνοια, αλλά διακρίνεις περιέργεια, αμφιβολίες πολλές και αινιγματικά χαμόγελα. Πολλές φορές αυτοί με ερωτήσεις αδιάκριτες, προσπαθούν να εξομολογήσουν τον Πνευματικό και όλα τα κρίνουν με τον «επάρατο» ορθολογισμό. Αν θελήσει να τους βοηθήσει λίγο ο Πνευματικός με καμιά ερώτηση, διακριτικά βέβαια, για να βγουν τα φίδια (αμαρτίες) από την ψυχή τους, οι περισσότεροι δεν απαντούν με ειλικρίνεια και συνήθως μετέπειτα τον κατηγορούν, ότι δήθεν τους σκανδάλισε με κάποιες ερωτήσεις πού τους έκανε. «Προφάσεις εν αμαρτίαις». Σημειώνουμε ότι ό Πνευματικός ρωτάει όταν υπάρχει διστακτικότητα και δεν μιλάν οι εξομολογούμενοι και το κάνει αυτό από αγάπη και πόνο στις ψυχές. Ή τέτοιου είδους εξομολόγηση είναι για τον Πνευματικό πολύ επίπονη και κουραστική. Ρωτάμε: Μπορούν αυτές οι ψυχές να ελευθερωθούν και να σωθούν με τέτοια πίστη και με τέτοια στάση έναντι του Θεού, του Μυστηρίου και του Πνευματικού τους Πατέρα;

Η δεύτερη κατηγορία ανθρώπων. Αυτοί οι αδελφοί πάνε και εξομολογούνται πιο συχνά, έχουν μεγαλύτερη

Μας αγαπά όλους και με χαρά Του μας πλησιάζει!

Κάθεσαι μόνος, κάπου απόμερα και παρακολουθείς τους ανθρώπους να κινούνται σαν λαοθάλασσα, σε μια πολυσύχναστη πλατεία.

Αυτή είναι η πρώτη εικόνα. Άνθρωποι σε μια πλατεία να κινούνται. Ας μπούμε τώρα στην εικόνα, λίγο πιο βαθιά.

Σκέπτεσαι τώρα καθώς τους βλέπεις, ότι ο κάθε ένας από αυτούς, αισθάνεται ότι είναι κάτι το μοναδικό. Ο κάθε ένας έχει και μια ιστορία που κουβαλά μαζί του. Έχει τα βάσανα του, τις χαρές του, έχει ανθρώπους που αγαπά και τον αγαπάνε. Έχει τα δικά του ενδιαφέροντα και την δική του ζωή. Είναι τόσο ξένη η ζωή του σε εσένα, τόσο άγνωστη, τόσο αδιάφορη, σαν να μην

Τι κάνουν οι επιτυχημένοι άνθρωποι;

Ποιες είναι οι πιο σημαντικές συνήθειες των ανθρώπων που επιτυγχάνουν το στόχο τους;

1. Μαθαίνουν από τα λάθη τους – αλλά τα αφήνουν πίσω τους

Το παρελθόν είναι μια ανεκτίμητη πηγή μάθησης. Μην κολλάς όμως σε αυτό. Εάν δυσκολεύεσαι να ξεκολλήσεις, σκέψου πως όταν συμβαίνει κάτι αρνητικό θα πρέπει να το βλέπεις σαν ευκαιρία για να μάθεις κάτι που δεν γνώριζες. Όταν ένας άλλος κάνει ένα λάθος, μη μαθαίνεις απλά από αυτό, δες το σαν μια ευκαιρία να είσαι ευγενικός, να συγχωράς και να κατανοείς.

2. Θεωρούν ότι έχουν τη ζωή –και το μέλλον τους- υπό απόλυτο έλεγχο

Οι πιο επιτυχημένοι άνθρωποι νιώθουν πως η καλή τύχη έπαιξε κάποιο ρόλο στην επιτυχία τους. Αλλά δεν περιμένουν την καλή τύχη ούτε ανησυχούν για την κακή. Δρουν σαν η επιτυχία

Όχι γιατί είμαι τεμπέλης, κάθε άλλο….

Είχα τόση όρεξη να σπουδάσω, να προσπαθήσω και να διεκδικήσω τα όνειρά μου… Αλλά όλα αυτά last year!

Έδωσα πανελλαδικές εξετάσεις φέτος και πέρασα στο Μαθηματικό του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Μα δεν μπορώ να χαρώ την επιτυχία μου, γιατί ο πατέρας μου πριν από έναν μήνα έχασε τη δουλειά του μετά από 16 ολόκληρα χρόνια!

Η μάνα μου δεν δουλεύει για να μεγαλώσει εμένα και τη μικρότερη αδελφή μου.

Ντρέπομαι να τους ζητήσω ακόμη και τα λεφτά για το εισιτήριο του

Σαν ναυαγός Μητροπάνος Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Τι είναι τελικά ο φόβος

Τον έχουμε νιώσει όλοι. Ο φόβος επισκέπτεται τον άνθρωπο κάθε ηλικίας σαν απρόσκλητος επισκέπτης. Το μωρό στη κούνια φοβάται το...σκοτάδι, ο εργαζόμενος φοβάται να μη χάσει τη δουλειά του, ο φοιτητής φοβάται μην κοπεί στην εξεταστική, ο αγρότης φοβάται να μην χαλάσει η σοδειά του.

Ανασφάλεια, άγχος, δυσφορία, ανησυχία, αίσθηση ανεπάρκειας, σύγχυση, κατάθλιψη, άρνηση, πανικός, παράλυση και, ακόμα, θυμός, μίσος, επιθετικότητα συνοδεύουν τα φοβικά συναισθήματα.

Οι ψυχολόγοι μιλάνε για περισσότερες από τετρακόσιες διαφορετικές φοβίες, που είναι απόρροια του φόβου. Η πιο συνηθισμένη είναι

Η συκοφαντία είναι ψευδής κατηγορία...

Είναι, διαβολή. Και είναι βέβαιο ότι ο διάβολος είναι εφευρέτης της συκοφαντίας, ως πατέρας του ψεύδους, εφόσον ο συκοφάντης είναι εκείνος που κατεξοχήν ψεύδεται. Το να σηκώσει ο άνθρωπος τη συκοφαντία είναι μεγάλος άθλος.

Η συκοφαντία είναι μέγα άλγος για τον συκοφαντούμενο και φοβερή δοκιμασία για την πνευματική του υπόσταση. «Ουκ έστιν», μας λέει ο Ιερός Χρυσόστομος, «ουδέν αφορητότερον τοις οδυνωμένοις λόγον δυνάμενον δακείν ψυχήν». Δεν υπάρχει δηλαδή τίποτε πιο αφόρητο

Πήρατε μια σύνταξη, για εσάς, όχι για τα εγγόνια σας.

Σας σέβομαι όλους, εσάς τους απόμαχους της ζωή, είστε οι τελευταίοι που φταίτε, σας έχουν τσακίσει και οι προηγούμενοι και οι τωρινοί, όμως

μην πιπιλίζετε συνεχώς την καραμέλα, "δεν έχω να δώσω στα εγγόνια μου" ή "συντηρώ τα άνεργα παιδιά μου." Δουλέψατε για σας, πληρώσατε εσείς τις εισφορές, δεν πληρώσατε εισφορές ούτε για τα παιδιά σας, ούτε για τα εγγόνια σας. Πήρατε μια σύνταξη, για σας, όχι για τα εγγόνια σας. Η εκάστοτε κυβερνητική εξουσία οφείλει να ασχοληθεί και με τους ανέργους και με τους απόμαχους της ζωής, δεν πήρατε σύνταξη για να συντηρείτε τα εγγόνια σας, ούτε το κράτος σας έδωσε σύνταξη γι'αυτό. Μιλήστε άφοβα για το άδικο των περικοπών, ας αποδώσετε τις ευθύνες εκεί που πρέπει, αυστηρά και οργισμένα, μην θέλετε να σας λυπούνται με τά παιδιά και τα εγγόνια σας.

Οι εναλλαγές των πολιτισμών

Το σημερινό θέμα έχει αναφορά στο μεταναστευτικό πρόβλημα, όχι μόνο της χώρας μας, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο.

Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα έχουμε ακαταστασίες και πολέμους και νομίζω πως αυτό θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρι το τέλος της ανθρωπότητας, όπως την βιώνουμε και σήμερα.

Αποτέλεσμα των κάθε λογής πολέμων ήταν για τους ηττημένους, η δυστυχία και η πείνα που τους ακολουθούσε και οι μετακινήσεις για αναζήτηση καλυτέρων συνθηκών διαβίωσης και δημιουργία νέων κοινωνιών. Οι νικητές πρόσκαιρα

Κάτσε κάτω ρε που θα κάνεις το κέφι σου.

Κάποτε ο άνδρας που ήταν άντρακλας έκανε ότι ήθελε και έφερνε και μια βόλτα παραπάνω. απόσπασμα από παλιά ελληνική ταινία που το αποδεικνύει.

Αισθάνεστε διαρκώς κουρασμένοι; Δείτε 10 πιθανές παθήσεις που θέλουν προσοχή

 Όταν ψάχνεις απαντήσεις σε διάφορα θέματα που σε απασχολούν, πρέπει να απευθύνεσαι στους καθ’ ύλην αρμοδίους και δόξα τω Θεώ,  το διαδίκτυο έχει πληθώρα από αυτούς.

  Ολοένα και περισσότεροι παραπονιούνται ότι αισθάνονται αυξημένη κούραση, εξάντληση, ατονία και αδυναμία να φέρουν εις πέρας τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας.

Υπάρχει μια σειρά από παθήσεις, ή ασθένειες που μπορεί να σας προκαλούν κούραση, την οποία δεν ξέρετε πώς να εξηγήσετε. Παρακάτω μπορείτε να δείτε 10 πιθανές παθήσεις, που είναι γνωστό ότι προκαλούν κόπωση.

Γιατί αυτή η είδηση δεν παίζεται από τα ελληνικά ΜΜΕ;

Την ώρα που η Ελλάδα γεμίζει από μουσουλμάνους εποίκους, μεταξύ των οποίων και από το Πακιστάν, η ισλαμική χώρα, σύμφωνα με ρεπορτάζ του αγγλικού BBC, έχει ξεκινήσει την απέλαση όλων παράνομων Αφγανών μεταναστών, οι οποίοι αριθμούν 3.000.000!!!

Μάλιστα η απέλαση γίνεται σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR).

Ακόμα σύμφωνα με την εφημερίδα «Pakistan Today», η Ύπατη Αρμοστεία ανακοίνωσε ότι «Αφγανοί πρόσφυγες διευκολύνονται κατά τη διάρκεια του επαναπατρισμού τους στην πατρίδα τους».

Από την πλευρά της, η αφγανική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι

Το σχέδιο είναι πολύ παλιό.

Ο Γερμανός ιστορικός Egon Flaig (Πανεπιστήμιο του Greifswald μέχρι το 2008 και μετά Emeritus καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Ροστόκ), σε ένα άρθρο του στην Frankfurter Allgemeine Zeitung στις 15 Σεπτεμβρίου του 2006 (άρα πολύ πιο πριν από την τρέχουσα συγκυρία) παρέθετε την ομιλία του Χασάν Αλ Μπάννα (Hassan al Banna), ιδρυτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, στην Αίγυπτο το 1929:

«Θέλουμε η σημαία του Ισλάμ να ανεμίσει σε όλες τις περιοχές της γης που είχαν κάποτε την ευτυχία να διοικηθούν από αυτό και να ακούσουν την φωνή του μουεζίνη να δοξάζει τον Αλλάχ. Μετά το φως του Ισλάμ έσβησε και έγιναν άπιστοι. Ανδαλουσία, Σικελία, τα Βαλκάνια, η Νότιος Ιταλία και τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ, είναι όλα ΙΣΛΑΜΙΚΕΣ ΑΠΟΙΚΙΕΣ που πρέπει να επιστρέψουν στην αγκαλιά του Ισλάμ. Η Μεσόγειος και η Ερυθρά Θάλασσα πρέπει να γίνουν κλειστές θάλασσες του Ισλάμ όπως ήταν κάποτε».

Περισσότερα Εδώ 
και ακόμα περισσότερα Εδώ  

Γράφει ο Κων/νος Βουλγαράκης

Είναι μεγάλη τιμή και περηφάνια, να είσαι Έλληνας και μεγάλη ευθύνη, να είσαι Κρητικός!! Να έχεις δηλαδή μέσα σου, αρχές και παραδόσεις, λιτότητα και σοβαρότητα, θάρρος και ακεραιότητα, πνεύμα αδέσμευτο σαν το αγρίμι στη μαδάρα μας (το κρι-κρι) και επιβλητικό, σαν τον Χρυσαετό ψηλά στον ουρανό του τόπου μας!!
Σήμερα η Κρήτη μας, βουλιάζει από τους επισκέπτες, έχει τη θέση πρώτης προβολής στα μέσα επικοινωνίας όλου του κόσμου, γίνεται τραγούδι παντού, ντοκιμαντέρ, ταινίες και σειρές, γυρίζονται στον τόπο μας, για να μεταφέρουν

Ο Τρόπος του Τσεροκί

Ένα μικρό απόσπασμα από «Την εκπαίδευση του Μικρού Δένδρου» Ο Παππούς του, του μαθαίνει τον τρόπο.

Η νυχτερινή σκιά υποχώρησε διασχίζοντας ένα μικρό λιβάδι γεμάτο με γρασίδι και λουσμένο στο φως του ήλιου. Το λιβάδι βρισκόταν στην πλαγιά του βουνού. Ο Παππούς έδειξε με το χέρι του. Ορτύκια φτερούγιζαν και πηδούσαν στη χλόη τσιμπώντας του σπόρους. Έπειτα έδειξε προς τον παγωμένο, γαλανό ουρανό.

Δεν υπήρχαν σύννεφα, κι όμως δεν είδα αμέσως

Από την Σοφία των Ινδιάνων Τσεροκί

Μάθε ότι ο Θάνατος κομμάτι είναι της ζωής

Ότι αυτή χωρίς εκείνον δεν υπάρχει.

Το βιβλίο του Φόρεστ Κάρτερ ¨Η εκπαίδευση του μικρού δέντρου¨ σε μετάφραση του Δημήτρη Μιχαήλ, απευθύνεται στους εφήβους και είναι ένας θησαυρός, τον συνιστώ ανεπιφύλακτα σε μεγάλους για να μάθουν τρόπους μεταλαμπαδεύσεως της γνώσης.

Ο Παππούς έλεγε ότι έπρεπε να έχω τόσα πράγματα μέσα στο κεφάλι μου, που δεν χρειαζόταν να ανησυχώ, μήπως και δεν μου έρθουν όλα με μιάς. Ότι ύστερα από λίγο θα μου έρχονταν και θα γινόταν φύση. Και τελικά αυτό έγινε.

Η Γιαγιά έλεγε ότι όταν βρίσκεις κάτι που αξίζει, το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να το μοιράζεσαι με τους άλλους. Έτσι, το καλό εξαπλώνεται και δεν ξέρεις που μπορεί να φτάσει. Και αυτό είναι σωστό.

Συζήτηση περί τέχνης

Η Προσευχή (η άλλη άποψη)

Μετά από δεκαήμερη σχεδόν αποχή από το διαδίκτυο, επανέρχομαι σήμερα, παραμονή της ενάρξεως της Σχολικής χρονιάς. Λόγος πολύς γίνεται για τα περιεχόμενα των βιβλίων αλλά και της πρωινής προσευχής. Για μεν το πρώτο δεν θέλω να εκφέρω γνώμη καθότι δεν έχω όλες εκείνες τις γνώσεις ή και τις οδηγίες που έχουν οι αρμόδιοι του υπουργείου, για το δεύτερο όμως έχω άποψη που αναλύω παρακάτω.

Ο προορισμός του κάθε πράγματος γιατί όχι και του ανθρώπου

Η παροιμία λέει πως « όταν ο Εβραίος δεν έχει δουλειά, κοιτάει τα τεφτέρια με τα βερεσέδια του» έτσι κι εγώ με την σειρά μου ανατρέχω στα παλιά μου. Τα αετόπουλα είναι ένα αφήγημα μικρό και πρόχειρα φτιαγμένο το οποίο δεν έκανα τον κόπο να επιμεληθώ περισσότερο, αφήνοντας το στην αυθεντικότητα του. Αυτή άλλωστε είναι και η αξία του κάθε κειμένου, να φανερώνει δηλαδή την κατάσταση που βιώνει ο δημιουργός του, όταν θέλει να μεταδώσει κάποια μηνύματα.

Όταν ένας άνθρωπος ηθελημένα ή βιαίως φεύγει από τον τόπο του και αλλάζει τον τρόπο της ζωής του και τον προορισμό του, το τέλος για την γενιά του, είναι πάντα πικρό.

Το δημοσίευσα στο «πηγάδι» τον Ιούνιο του 2015 για λίγους φίλους, σήμερα το αναρτώ για όλους. Αγαπητέ αναγνώστη κάνε το κόπο να το διαβάσεις όλο και συμπέρανε ποιο αετόπουλο είσαι, αν είσαι.

Τα αετόπουλα

Κάποτε οι άνθρωποι κυνηγούσαν για να φάνε διαφορετικό κρέας από τα οικόσιτα ζώα που

διατηρούσαν, σήμερα οι περισσότεροι κυνηγοί το κάνουν από χόμπι. Εκδράμουν από πόλεις και χωριά με αποκλειστικό στόχο το θήραμα να είναι όσο γίνεται πιο εξεζητημένο. Υπάρχουν και σύλλογοι Κυνηγών που το θεωρούν και άθλημα και πάει λέγοντας. Η Ιστορία όμως που θα διαβάστε παρακάτω δεν έχει να κάνει με αυτούς τους κυνηγούς, αλλά με απλούς ανθρώπους που ζούνε ακόμα