Τέλος με τα μαθήματα του σχολείου

Γονείς:

Καλοκαίρι έχουμε σκεφτείτε την επόμενη χρονιά και πράξτε ανάλογα:

Γιατί το παιδί μου πρέπει να τελειώσει με το διάβασμα στο σπίτι.

Βρίσκεται στο σχολείο καθημερινά, από τις 8:15 το πρωί έως τις 4 το μεσημέρι, οπότε θα ήθελα κάποιος να μου εξηγήσει, γιατί πρέπει να αφιερώνει και 2 με 3 ώρες κάθε απόγευμα για να έχει μαθήματα και στο σπίτι;

Είναι λογικό κάθε μέρα να επιστρέφει, να διαβάζει μέχρι τις 6:30, μετά να τρώει, να ξεκουράζεται για μία ώρα (ή να τελειώνει το διάβασμα που έμεινε στη μέση) και μετά να πέφτει για ύπνο;

Ο χρόνος με την οικογένεια δεν είναι σημαντικός; Ο χρόνος για να είναι το παιδί απλά… παιδί και να χαλαρώνει στο σπίτι του δεν είναι σημαντικός; Ή μήπως πρέπει να γίνει εργασιομανής από τώρα;

Το γνωρίζετε ότι στη Φινλανδία απαγορεύονται εντελώς τα μαθήματα του σχολείου στο σπίτι; Και ότι η χώρα αυτή έχει το υψηλότερο ποσοστό παιδιών που φοιτούν σε Πανεπιστήμια στην Ευρώπη; Τα παιδιά δεν χρειάζονται ατελείωτες ώρες διαβάσματος για να επιτύχουν κι όμως εμείς φερόμαστε λες και το να κάθεσαι στο τραπέζι της κουζίνας για ώρες, έπειτα από μία γεμάτη μέρα στο σχολείο, είναι λογικό. Δεν είναι. ΔΕΝ. ΕΙΝΑΙ.

Τα παιδιά χρειάζονται χρόνο για να ξεκουραστούν μετά το σχολείο, ακριβώς όπως και οι μεγάλοι μετά τη δουλειά. Έχουν ανάγκη να παίξουν με τα αδέλφια τους. Να έρθουν πιο κοντά με τους γονείς τους, σε ένα χαλαρό περιβάλλον, όχι σε ένα σπίτι όπου όλοι είναι αγχωμένοι με τα κλάσματα γιατί δεν είμαστε όλοι δάσκαλοι! Τα παιδιά χρειάζονται χρόνο απλά και μόνο για να απολαύσουν τα παιδικά τους χρόνια –ή αυτό επιτρέπεται μόνο τα σαββατοκύριακα; (αν και εμείς έχουμε διάβασμα και τις Κυριακές).

 Το παιδί μου έχει τελειώσει με το διάβασμα. Αν το σχολείο θέλει να το τιμωρήσει γι’ αυτό, τότε ίσως πρέπει να βρω ένα άλλο σχολείο.

Όλοι θέλουμε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν και να επιτύχουν σε αυτόν τον κόσμο. Παρόλο που πιστεύω στην εκπαίδευση, δεν θεωρώ ούτε στο ελάχιστο ότι το σχολείο θα πρέπει να καταναλώνει τη ζωή του παιδιού. Δεν με νοιάζει αν θα πάει μια μέρα στο Harvard. Θέλω μόνο να είναι ένα έξυπνο, ολοκληρωμένο, καλοσυνάτο, πνευματώδες, εμπνευσμένο, συμπονετικό παιδί και να έχει ισορροπία στη ζωή του. Θέλω να είναι ψυχικά και συναισθηματικά υγιής. Θέλω να ξέρει ότι η δουλειά δεν είναι η ζωή του, είναι μέρος αυτής. Η δουλειά δεν είναι το παν. Δεν θα το κάνει ευτυχισμένο –η οικογένεια, οι φίλοι, η κοινότητα, το να προσφέρεις στους άλλους και να είσαι καλός άνθρωπος θα το πετύχουν αυτό ενδιαφέρει αν θα το μάθει όλος ο κόσμος. Το παιδί μου έχει ανάγκη να είναι παιδί.»

 Πέρα από τον μεγάλο όγκο μαθημάτων που τα παιδιά ακόμα και των μικρών τάξεων του Δημοτικού έχουν να κάνουν στο σπίτι, πολλά από αυτά έχουν και εξωσχολικές δραστηριότητες σημαντικές για το σώμα και το πνεύμα τους (π.χ. κάποιο άθλημα, ωδείο, μια ξένη γλώσσα), ενώ δεν είναι λίγα και εκείνα που αναγκάζονται να παρακολουθήσουν και ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι, προκειμένου να ενισχυθούν οι γνώσεις τους σε κάποιο μάθημα –κάτι που αποτελεί και μια τεράστια οικονομική πληγή για τους γονείς.

Τότε είναι που δεν μένει πλέον καθόλου χρόνος για ξεκούραση ή για να υπάρχει υγιής αλληλεπίδραση των μελών μέσα στην οικογένεια. Αυτός είναι ο βασικότερος λόγος που τα παιδιά μας σήμερα δεν κοιμούνται αρκετά, δεν τρέφονται σωστά και κυρίως δεν παίζουν όσο έχουν ανάγκη.